วันนี้เดมอนอยู่เคลียร์งานที่คาสิโนจนดึก เพราะอีกเจ็ดวันต่อจากนี้เขาได้เขียนใบลาพักร้อนรอเอาไว้แล้ว รอยยิ้มพึงพอใจระบายเต็มใบหน้าหล่อเหลา เมื่อนึกถึงแผนการของตัวเองที่มีวิคตอเรียและวินเซนต์เป็นผู้ร่วมขบวนการ
เดมอนก้าวขึ้นมานั่งบนรถ เขาปิดประตูรถ ติดเครื่องยนต์ แต่ยังไม่เคลื่อนรถออกจากลานจอดรถ มือใหญ่ล้วงลงไปในกระเป๋ากางเกงขายาวเนื้อดีที่สวมใส่อยู่ หยิบกล่องกำมะหยี่สีแดงสดออกมา
ใบหน้าหล่อเหลาเกลื่อนไปด้วยรอยยิ้ม เมื่อแสงเพชรสะท้อนกับไฟในรถเข้ามาในดวงตา ชายหนุ่มเอียงคอมองแหวนเพชรเม็ดงามสีฟ้าเข้ม ซึ่งเป็นสีเดียวกับดวงตาของเขาด้วยความไม่มั่นใจนัก
“เธอจะชอบมันหรือเปล่านะ แพตตี้”
แต่ไม่นานไหล่กว้างก็ไหวน้อยๆ และความเผด็จการที่มีอยู่อย่างล้นพ้นก็ทำให้เขาพึมพำออกมา
“ชอบหรือไม่ชอบเธอก็ต้องรับเอาไว้และใส่มัน เพราะฉันเป็นคนซื้อให้เธอ”
เขาอมยิ้มอย่างมีความสุข ใช้นิ้วกดปิดกล่องกำมะหยี่ ก่อนจะยัดมั
