“นี่ไม่อยากให้หมูวินมีพ่อแบบคนอื่นบ้างเหรอ”
คำพูดนี้ของกิ่งแก้วสะกิดแผลในใจของหล่อนอย่างแรง หล่อนเม้มปากเป็นเส้นตรง หัวใจปวดร้าว
“แพงไม่อยากให้หมูวินมีพ่อหลายคนน่ะค่ะ”
กิ่งแก้วถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยหน่าย “แล้วไอ้พ่อแท้ๆ ของหมูวินไปไหนเสียล่ะ ทำไมไม่กลับมาดูดำดูดีลูกเมียบ้าง พี่เห็นแพงทำงานงกๆ แล้วก็อดสงสารไม่ได้”
พะแพงก้มหน้าซ่อนน้ำตาแห่งความอดสูเอาไว้ ก่อนจะฝืนตอบออกไปด้วยน้ำเสียงที่พยายามควบคุมให้เป็นปกติที่สุด
“แพง...อดทนเพื่อลูกได้ค่ะพี่กิ่ง”
“เฮ้ออออ...ก็ตามใจ แต่ถ้าเกิดอยากเริ่มต้นใหม่กับใครสักคน ก็สะกิดพี่ได้นะ พี่ชายพี่สแตนด์บายรอน้องแพงเสมอ”
“ขอบคุณค่ะพี่กิ่ง”
“ไม่เป็นไรหรอก ช่วยๆ กัน เดี๋ยวพอท่านประธานคนใหม่มาแล้ว แพงก็ต้องช่วยพี่จีบท่านประธานเหมือนกันนั่นแหละ”
“แพง...ไม่ถนัดเรื่องนี
