เช้าวันต่อมา...
หญิงสาวขยับรู้สึกตัวในผ้าห่มผืนหนา ความเจ็บปวดระหว่างขาสวยแล่นเข้ามาทันที ตามมาด้วยความเมื่อยขบร่างกายส่วนอื่นๆ จนแทบลุกไม่ขึ้น ถ้าเขาไม่จับเธอกินยาป่านนี้คงนอนซมเพราะพิษไข้อยู่แน่ๆ เพราะเมื่อคืน...
‘ให้หนูเป็นของคุณรามนะคะ’
ภาพเมื่อคืนตอนที่เธอกับเขาทำด้วยกันก็โผล่เข้ามาในหัว แก้มเนียนนุ่มแดงฉ่ำลามถึงไปหูและลำคอ
“พูดอะไรออกไปนะเรา”
เสียงเล็กบ่นพูดกับตัวเองก่อนจะค่อยๆ พยุงตัวเองลงจากเตียง เป็นเวลาเดียวกับที่ประตูห้องถูกเปิดจากคนข้างนอก เขาตื่นได้สักพักก่อนออกไปคุยงานที่ห้องนั่งเล่นเพราะกลัวจะรบกวนเวลานอนของเธอ
ร่างสูงกำยำเปลือยท่อนบนกลับเข้ามาในห้องนอน เห็นคนตัวเล็กกำลังจะก้าวลงจากเตียง ใบหน้าสวยนั้นหันหลบตาแก้มแดงระเรื่อถึงใบหู น่าเอ็นดูจริงๆ
“จะไปไหน” เอ่ยถามเสียงนุ่ม
“..ล..ลินด์จะไปห้องน้ำค่ะ”
เธอช้อนตามองครู่หนึ่งก่อนจะหันมองทางอื่น ขณะก้าวลงจากเตียง ทันทีที่เ
