ตอนที่ 9: แฟนเก่า
งานแต่งงานของเมนี่จัดขึ้นที่โรงแรมใหญ่ใจกลางเมือง
ซึ่งมีแขกผู้ใหญ่มาร่วมงานมากมายจนรักษาต้องค่อย ๆ กวาดตามองหาคนรู้จักจนกระทั่งได้ยินเสียงเรียกจากเพื่อนสาว ปลายฟ้า ..
"รักษา รักษา ทางนี้ ว้าววันนี้แกสวยมาก ไม่บอกไม่รู้ว่าอายุสามสิบแล้วนะเนี่ย" เพื่อนสาวมองอย่างชื่นชมกึ่งอิจฉา
"ปลาย ไอ้ต้นมันมาไหม"
"มาสิ มันมาโน่นแล้ว"
ปลายฟ้าชี้ไปทางชายหนุ่มที่กำลังเดินมา
"รักษากลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่ยอมบอกต้นเลย" หึ ไอ้เลว
คนถูกเรียกได้แต่ด่าเพื่อนทางสายตา ก็เพราะมันนี่แหละ ทำให้เธอกับปริ้นส์เลยเถิดตอนเจอกันครั้งแรก
"กลับมานานแล้ว"
"รักษายังโกรธต้นอยู่เหรอ ตอนนี้ต้นเลิกหมดแล้วนะรอรักษาคนเดียว"
"รอฉันทำไม" รักษากระแทกเสียง
"ก็ต้นยังรักรักษาเหมือนเดิม" รักฉันแต่ไปเอากับคนอื่นเนี่ยนะ หึ ...เลว
"ขอโทษทีนะ ฉันมีแฟนแล้ว" เธอเชิดหน้าใส่
"ไม่เอาน่ารักษา ต้นรู้ว่ารักษาไม่เคยมีใครตลอดสิบปีมาเนี่ย เพราะรักษารอต้นอยู่ใช่ไหม" ไม่ทราบว่ามันเอาสมองส่วนไหนคิด…รักษากลิ้งตามองบน
"นี่ต้น ฉันไม่เคยรอนายและไม่คิดจะไปเริ่มต้นใหม่กับนายด้วย"
"รักษา ต้นยังรักรักษาอยู่นะ" เขาจับมือเธอไว้เหมือนตอนที่พวกเขายังคบกันอยู่
"นี่ ปล่อย!!!" เธอพยายามดึงแขนออกจากมือของผู้ชายที่เธอเคยเรียกว่าแฟนตอนที่เรียนมหาวิทยาลัยปีสาม
"โอ๊ย" เสียงต้นร้องดัง เพราะถูกมือขนาดใหญ่ของชายหนุ่ม
อีกคนบิดจนเขาต้องปล่อยแขนของรักษาออก โชคดีที่แขกยังไม่เต็มห้อง ไม่เช่นนั้นเจ้าสาว เจ้าบ่าวคงได้บ่นไม่หยุดแน่ที่พวกเขามีเรื่องกันระหว่างงาน
"นี่คุณมายุ่งอะไรด้วย" ต้นหันไปหาหนุ่มที่โผล่มายืนข้างรักษา
"พอดีผมเป็นผู้ชายของรักษา ก็เลยต้องยุ่ง" ปริ้นส์ตอบเสียงเข้ม
"รักษา ไอ้หน้าอ่อนนี่มันเป็นใคร" คนได้รับคำชมว่าไอ้หน้าอ่อนดึงแฟนสาวมาหลบข้างหลังเขา
"แฟนฉันเอง" หญิงสาวตอบไปแบบหน้ายังไม่อยากมอง
"ไม่มีทางอย่ามาโกหก คุณไม่มีแฟน"
"นายรู้ได้ยังไง"
"ผมสืบประวัติคุณมาหมดแล้ว"
"อ้อ แสดงว่าลืมสืบเรื่องเมื่อวานนะสิ ฉันกับปริ้นส์เพิ่งกลับมาคบกันเมื่อวานนี้"
"กลับมาคบกันหมายความว่าไง" ต้นขมวดคิ้วทำหน้ามุ่ย
"ก็หมายความว่าเมื่อ สิบปีที่แล้วฉันทิ้งนายแล้วบอกว่าฉันมีแฟนใหม่นะเรื่องจริง และก็คนนี้แหละ"
"รักษา อย่ามาหลอกกันให้ยาก ฉันไม่เชื่อหรอก"
"ก็เรื่องของนาย ปริ้นส์ไปในงานเถอะ รักษาเมื่อยแล้ว"
"ครับ" สองหนุ่มสาวเดินจูงมือเข้าไปในงานแต่ง ทิ้งชายหนุ่มอดีตคนรักไว้ตรงที่เดิม ซึ่งเขายังอึ้งไม่หาย ตอนแรกตั้งใจว่าจะมา
เซอร์ไพรส์หญิงสาว และขอกลับมาคบกัน แต่กลับเป็นเขาเองที่เซอร์ไพรส์
"รักษา นี่แฟนแกจริงเหรอ" ปลายฟ้ากระซิบถามเมื่อชายหนุ่มขอตัวไปทำธุระส่วนตัว
"ผัว" เธอตอบสั้น ๆ แต่ชัดถ้อยชัดคำ
"ห้ะ อะไรนะ แกได้ผัวเด็กขนาดนั้นเลยเหรอ" เพื่อนสาว
อ้าปากค้าง
"นี่ยายปลาย ปริ้นส์เด็กกว่าเราแค่สามปีเอง"
"เออ ยังไงก็เด็ก แต่หน้าน้องเขาเด็กกว่าอายุ ตอนแรกนึกว่าอายุสักยี่สิบ"
"แกก็เว่อร์ " คนได้ผัวเด็กก็อดอมยิ้มไม่ได้ นอกจากหน้าตาหล่อเหลา หนุ่มปริ้นส์ของเธอยังหน้าเด็กอีก... ลีลาก็เด็ด..ของดีที่ห้ามบอกต่อ
"รักษา แกหยุดทำหน้าฟินขนาดนั้นได้แล้ว ผัวแกมาโน่นแล้ว"
"แกก็ ว่าแต่แกเมื่อไหร่จะมีผัว" คนที่โดนทักเรื่องมีผัวก็ทำหน้าเลิ่กลั่กเหมือนมีความผิดติดตัว
"ผัวเผออะไรไม่มีหรอก อยู่บนคานให้ผู้ชายเสียดายเล่นดีกว่า"
คนที่อยากอยู่บนคานให้ผู้ชายเสียดายเล่นก็เดินไปคุยกับเพื่อนกลุ่มอื่น ทิ้งให้เพื่อนสาวคุยกับแฟนหนุ่ม
“รักษา เหม่ออะไรครับ"
"เปล่าปริ้นส์ เบื่อไหมมางานแบบนี้ แถมไม่รู้จักใครเลย"
"รักษาก็แนะนำปริ้นส์สิ"
ทันทีที่แฟนหนุ่มพูดจบ ก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมา
"ปริ้นส์"
"ชัญญ่า"
"ปริ้นส์มาได้ยังไง" หญิงสาวที่มาใหม่มองคุณหมอสาวพร้อมกับกอดแขนชายหนุ่มไว้แน่น
"เออ ผมมากับรักษา แฟนผม"
"แฟน?"
"รักษา นี่ชัญญ่า เพื่อนผม" ผู้หญิงที่ถูกแนะนำว่าเป็น เพื่อน ทำหน้าบึ้งตึง เธอคือสถานะเพื่อนสินะ ทั้งที่เธออยู่กับเขาใน
ทุกช่วงเวลา
ชายหนุ่มนั่งมองหน้าแฟนสาวตัวเอง วันนี้เธอแต่งหน้าแต่งตัวดูแปลกตากว่าเมื่อวานที่เขาเจอ เขาก็รู้ว่าเธอสวย แต่วันนี้ ตอนนี้เธอสวยกว่าเมื่อวานและสวยกว่าเมื่อสิบปีที่แล้ว
"คุณปริ้นส์ มองยายรักษาตาเยิ้มขนาดนี้ไม่บอกก็รู้นะคะว่าหลงแฟน" คุณปลายฟ้าพูดกับเขาแต่สายตาจับจ้องอยู่ที่คนที่
เกาะแขนเขาอยู่แทน
"ครับ"
"ปริ้นส์ ชัญญ่าว่าจะไปหาปริ้นส์ จะปรึกษาเรื่อง
เปิดร้านอาหารในโรงแรมปริ้นส์หน่อย วันจันทร์ไปหาได้ไหมคะ" ชัญญ่าแย้งขึ้นมากลางบทสนทนา
"เออ..เดี๋ยวชัญญ่าลองติดต่อไปทางเลขาผมดูนะครับ
วันจันทร์ผมไม่ว่างน่ะครับ"
"วันจันทร์ไม่ว่างเหรอ"
"พอดีรักษาต้องไปสัมมนาต่างจังหวัดผมเลยจะไปด้วย"
คนที่ตัวเองต้องไปสัมมนา หันมามองหน้าแฟนหนุ่ม ระหว่างที่แฟนหนุ่มกำลังแกะแขนออกจากยายปลิงทะเล เธอรู้ว่าผู้ของเธองานดีแค่ไหน นี่ยังไม่นับรวมลีลาบนเตียงที่เด็ด...และเผ็ดพอ ๆ กับพริกขี้หนูทั้งสวนแล้ว ใต้กางเกงสแล็กสีดำตัวนั้นใครจะรู้ว่ามีมังกรซ่อนอยู่ แค่คิดแค่นี้หน้าเธอก็แดงขึ้นมาทันที ...ก่อนที่เธอจะรักษาใคร สงสัยเธอต้องรักษาตัวเองไม่ให้หมกมุ่นอยู่กับเรื่องนี้เสียก่อน