ตอนนี้แดนเถื่อนหาได้มีความดุร้ายเหมือนที่แสดงก่อนหน้าไม่ เพียงแค่เห็นหญิงสาวที่ตนรักมีเลือดตกยางออก เขาก็ทำใจร้ายใส่หล่อนไม่ลง
“ผมรักพี่ ผมรักพี่จากใจจริง ถึงแม้ว่าวันนี้พี่จะผลักไสผมไปให้ไกลสุดสายตาแค่ไหน แต่ตาของผมก็จะมองเพียงผู้หญิงในอ้อมกอดนี้เพียงคนเดียวเท่านั้น จะกี่วัน กี่เดือนกี่ปี ผู้หญิงที่ผมจะมองก็มีเพียงพี่ ผมรักพี่นะครับ”
แดนเถื่อนกระชับอ้อมกอดแน่นขึ้นกว่าเดิม ซุกไซ้ตามซอกคอหอมกรุ่น ถึงแม้ว่าสาวในอ้อมกอดนั้นจะดิ้นขัดขืนมิยินยอม แต่เขาอยากแนบชิดตราตรึงกับหญิงที่รักเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่จะปล่อยเธอเดินจากไป
“อย่าทำแบบนี้เถื่อน ให้เรื่องของเรามันหยุดอยู่ตรงนี้เถอะ”
เจ้าหล่อนพยายามสะกดใจไม่ให้อ่อนคล้อยตามไปกับสัมผัสของชายหนุ่ม แต่มันก็ยากเหลือเกิน หากยังอยู่ในท่าโอบกอดแนบชิดแบบนี้อีกต่อไป มีหวังเธอได้ปล่อยตัวให้ชายหนุ่มเชยชมเป็นแน่แท้
“นี่คือความจริงที่ผมต้องการฝากไว้"
ผละจ
