ส่งยิ้มหวานให้ศยามาศ พร้อมกับปิดประตูรถ แล้ววิ่งอ้อมไปทางคนขับ เมื่อขึ้นมาบนรถเรียบร้อยแล้ว เขาก็ไม่รอช้าที่จะติดเครื่องรถแล้วออกรถทันทีอย่างรวดเร็ว ใช้เวลาเพียงไม่นานก็มาถึงคอนโดฯ
“มีอะไรก็ว่ามา พี่มีเวลาไม่มากหลอกนะสำครับคนหลอกลวง”
เมื่อเข้ามาในห้องแล้ว ก็ไม่รอช้าที่จะเปิดประเด็น
“พี่ไปนั่งที่โต๊ะทานข้าวเถอะครับ เดี๋ยวผมปั่นน้ำแตงโมให้ดื่มและทำข้าวผัดปูให้ทานนะครับ จะได้อิ่มท้องและชื่นใจ แล้วเราค่อยคุยกัน”
แดนเถื่อนพยายามถ่วงเวลา เพื่อรั้งอีกฝ่ายไว้ได้นานที่สุด
“ทำไมต้องใส่ใจพี่ด้วย ทำไมต้องมาหลอกพี่ด้วย ฮ้า! ”
หล่อนไม่สนใจคำพูดของชายหนุ่ม เดินตรงไปทุบตีอีกฝ่ายด้วยความเสียใจ
“ผมขอโทษ ไม่ใช่ผมอยากปิดบัง ผมพยายามหาโอกาสจะบอกพี่อยู่ แต่ยังไม่ถึงเวลา แต่ผมรักพี่จริงๆ นะครับ”
แดนเถื่อนยืนนิ่งให้อีกฝ่ายทุบตีตนโดยไม่สนใจจะห้ามอะไรทั้งนั้น เพราะรู้ว่าเธอนั้นเจ็บเพียงไร เพราะตัวเขาเองก็เจ
