๒๔
"หรือคุณจะปฏิเสธคะว่าสิ่งที่ฉันพูดมันไม่ใช่เรื่องจริง" เสียงถามค่อนข้างเบา แต่เธอเชื่อว่าเขาได้ยิน
"วันนี้เสือจะมานอนกับมีนาจริงๆ ใช่ไหมคะ" เสียงสดใสยังคงร้องถามต่อ เธอเองก็รอฟังคำตอบ ในขณะที่อีกฝ่ายเพียงแค่เหลือบตามอง
"ใช่ครับ วันนี้เสือจะมานอนที่นี่ มานอนกับมีนาคนสวย"
"แล้วอาเมล่ะคะ จะมานอนกับมีนาด้วยคนหรือเปล่า"
"เปล่าครับ ตอนเย็นอาเมก็จะกลับบ้าน"
"อ๋อค่ะ นึกว่าจะมานอนกับมีนาเหมือนเสือซะอีก ถ้าเป็นแบบนั้น ระวังคุณแม่จะตีเสือนะคะ"
"ฉันไม่ค่อยหิว ขอตัวก่อนนะคะ" คนฟังแทบอยากจะขวางโดยการคว้าข้อมือบางเอาไว้ แต่คนตัวเล็กข้างกายที่นั่งตัวติดกันไม่มีวี่แววว่าจะยอมลุกห่าง ซ้ำหากเขาลุกเชื่อว่าจะต้องมีปัญหาอย่างแน่นอน
"...อ้าวหนูเม ทานข้าวเสร็จแล้วเหรอ" คำถามจากท่านเจ้าสัว ส่งผลให้คนที่เพิ่งจะหลุดสีหน้าไม่สบอารมณ์ในขณะที่ก้าวขาออกมาจากห้องอาหารชะงึกกึก เลขาสาวลอบกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ
