๔๖
"เม..."
"..."
"...ไปห้องเธอกัน" แก้มขาวนวลร้อนผ่าวในตอนที่คนตัวโตกระซิบบอกเสียงแหบพร่า ลมหายใจอุ่นร้อนเป่ารดที่กกหูของเธอถี่ ท่อนแขนแกร่งรั้งเอวคอดกิ่วเข้าไปหา ในตอนที่หน้าท้องแบนราบชนเข้ากับหัวเข็มขัดเย็นเฉียบ ความแข็งขึงที่อยู่ต่ำกว่านั้น แม้ว่าภายในตอนนี้จะมีกางเกงยีนส์อย่างดีขวางกั้น ถึงอย่างนั้นเธอก็สัมผัสได้ถึงความยิ่งใหญ่ของส่วนนั้นอย่างชัดเจน
"เร็วได้ไหม ไม่ไหวแล้วนะ" ปากอวบอิ่มเม้มเข้าหากันแน่น
ขณะที่หัวใจของเธอเต้นรัวแรงเพราะคำพูดจาของคนที่ตัวแนบชิดติดกัน ภายในห้องรับแขกของตัวบ้านกลับมีเสียงหัวเราะไม่ขาดสายเสมือนคนที่อยู่ภายในห้องนั้นมีเรื่องราวที่ชวนให้อารมณ์ดีกันมากมาย
"มันจะดีเหรอคะ"
"อะไรหรือตรงไหนที่มันไม่ดี ไหนเธอบอกผัวให้รู้ซิ"
"คุณนี่..."
"เธอก็เห็นแล้วนี่ว่าไมโลเปิดทางให้เราสองคนอย่างเต็มที่"
"แต่ว่าฉันก็ยังกลัวว่า..."
"เธอจะใจร้ายกับผัว?"
"บะ บ้า คำพู
