ตอนที่ 7 (ลาแล้วโค้กพี่บิ๊ก) “ ไงอีวานไม่ลืมอะไรนะ” มิสเตอร์อีวานเปิดประตูด้านหลังเข้ามานั่งข้างฉัน เขาเหมือนจะชะงักไปสักนิดด้วยนะ ฉันเองก็พยายามทำหน้านิ่ง ๆ แต่สายตาฉันนี่เลิ่กลักแล้วหนึ่ง แล้วที่อีวานเข้ามานั่งด้านหลังกับฉันก็เพราะว่าบอสเลือกไปนั่งด้านหน้ากับลุงเสมอนะสิ เจนก็งงทำไมบอสทำแบบนี้ “ อืมไม่ลืม ” พี่บิ๊กขยับตัวลงมานั่งแล้วปิดประตู ขาของเขาก็โดนหัวเข่าของฉันแค่นั้นไม่พอ เธอเอ๊ย! มือเขาก็ช่างวางแหมะลงบนมือฉันที่ตั้งไว้ที่เบาะรถอย่างพอดี ฉันควรจะชักมือออกดีไหมนะ แต่ให้ตายเถอะ ไอ้สมองบ้ามันดันฉายภาพอีโรติกของฉันกับเขา ก็สองรอบสุดท้ายเมื่อเช้านี่ไงล่ะ ตอนแรกฉันก็ว่าพลาดแหละก็เราเอาแต่เถียงกันไปมาแต่ไหงกลายเป็นฉันโดนข้าศึกทะลวงไปตั้งสองประตูกันก็ไม่รู้ ตอนแรกอีตานี่ก็จะไม่พอหรอกนะแต่เวลามันไม่ทันแล้วนะสิฉันเลยไม่ยอมให้มีรอบที่สามน่ะ ฉันรีบหันหน้าออกไปมองที่นอกหน้าต่างรถแทบจะทันทีเ