ยาคุมฉุกเฉินกินซะถ้ายังไม่อยากท้อง
1865 คำ
ลิตาคงกลัวว่าผมจะทำรุนแรงจึงไม่อยากต่อต้าน ได้แต่พูดหว่านล้อมให้ผมทำเบาๆ ผมก็ค่อยๆขยับเอวช้าๆเนิบนาบๆ
"อึ้ก~~อื้ออ~~วายุทำเบาๆได้มั้ย ลิตาเจ็บแผลอยู่นะ"
"ซี้ดด~~ลิตามึงอย่ายั่วกูดิ๊ อ้าาส์~~กูเบาแล้วเนี่ยแน่นชิบหาย อืมมม์~~"
"อื้ออ~~ไม่ได้ยั่ว อ๊าาส์~~ ลิตากลัววายุจะทำรุนแรงไง มันแทบจะฉีกออกเป็นเสี่ยงๆอยู่แล้วรู้ไหม อ๊าาส์~~วายุ~~อื้อ~~"
"อืมมม์~~ซี้ดด~~อ๊าาส์ โคตรเสียวเลยลิตา อ๊าาส์~~อ๊าาส์~~"
พับ พับ พับ พับ
"อ๊าาส์~~วายุ~~อื้อออ~~ไม่ไหวแล้ว อ๊าาส์~~" ลิตาได้ปลดปล่อยน้ำรักออกมาเคลือบลำเอ็นของผม ทำให้ลำเอ็นของผมมันลื่นไหลเป็นอย่างดี ลิตาก็เปลี่ยนจากความเจ็บเป็นความเสียวเข้ามาแทน ส่วนผมยังคงขยับเอวเข้าออกไม่หยุด จนผมปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเข้าไปในโพรงมดลูกของลิตา รอบเดียวไม่พอสำหรับผม ผมทำต่ออีกครั้งจับลิตาพลิกนอนหงาย แล้วสาวท่อนเอ็นเข้าไปอีกรอบ ลิตาได้แต่ร้องครางอยู่ใต้ร่าง จนผมเสร็จไปหาลายรอบ แล้วแช่ท่อนเอ็นค้างไว้แบบนั้น ก่อนจะล้มลงไปทับลิตาก่อนแล้วรีบลุกขึ้นไปอาบน้ำ ทิ้งให้คนตัวเล็กนอนหมดแรงอยู่ตรงนั้น ลิตาร้องไห้ไม่มีเสียงอยู่คนเดียว แล้วดึงผ้าห่มขึ้นมาห่ม
"ทำไมฉันต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วย ฉันไปทำอะไรให้นายนักหนา นายทำไมใจร้ายกับฉันจังวายุ" นเรศเดินออกมาได้ยินคนตัวเล็กบ่นพึมพำก่อนเธอจะหลับไปด้วยพิษไข้และเหนื่อยล้า เขาค่อยขึ้นไปนอนบนเตียงแล้วซุกตัวเข้าไปในผ้าห่ม ถึงได้รู้ว่าคนตัวเล็กมีไข้เพราะตัวเธอร้อนมาก
"เชี่ย ยังไม่หายไข้นี่หว่า กูล่อซะหลายรอบด้วย" ผมรีบไปเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวให้จนตัวเริ่มเย็น แล้วปลุกลิตาขึ้นมากินยาแล้วเธอก็หลับไปอีกรอบ แล้วลิตาก็ซุกตัวเข้าหาไออุ่นจากผมแล้วซุกตัวเข้ามากอดผม ส่วนผมก็นอนหลับต่อโดยไม่ได้สนใจเธอ
เช้าวันรุ่งขึ้น_____
ผมสัมผัสตามร่างกายของลิตาก็พบว่าเธอไม่มีไข้แล้ว ผมจึงลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวใส่ชุดนิสิตของวายุพร้อมกับกางเกงยีนส์
"ลิตาตื่นได้แล้วเดี๋ยวสาย"
"อื้อ อย่ากวนได้มั้ยคนจะนอน"
"จะนอนอะไรนักหนา มึงหมดแรงขนาดนั้นเลยหรอวะลิตา" พอได้ยินเสียงผมพูดแบบนั้นลิตาก็รีบลืมตาขึ้นมาทันที
"เพราะมึงนั่นแหละทำให้กูเป็นแบบนี้" แล้วลิตาก็รีบลุกขึ้นจนลืมไปว่าไม่ได้ใส่เสื้อผ้าสักชิ้นตั้งแต่เมื่อคืน แถมยังทำหน้านิ่วเพราะยังรู้สึกเจ็บแปลบๆที่กลางกายของเธอ
"อ๊ะ！！บ๊าเอ๊ย ไอ้วายุไอ้หมาบ้า "
"จะโวยวายอะไรของมึง เมื่อคืนมึงก็ครางลั่นห้องไม่ใช่หรอ" ลิตาจ้องหน้าผมแต่คนอย่างผมหรือจะสะทกสะท้าน ยังคงทำหน้านิ่งยิ้มมุมปากให้เธอ แล้วโยนยาเม็ดที่สองให้เธอ
"ยาคุมฉุกเฉินกินซะถ้ายังไม่อยากท้อง" ลิตารีบรับยาจากผมไปกิน
"กูไม่คุยกับมึงแล้ว" ลิตาดึงผ้าห่มห่อตัวไปห้องน้ำด้วย
"นั่นผ้าห่มกูนะมึงจะเอาเข้าไปห้องน้ำทำไม"
"งั้นมึงก็เอาผ้าเช็ดตัวมาให้กูสิ "
"ถ้ากูเอาไปให้มึงไม่ได้อาบน้ำนะบอกก่อน"
"ถ้างั้นก็ไม่ต้องเอามา เดี๋ยวกูใช้ผ้าห่มมึงนี่แหละห่อออกมา"เธอรีบล็อคประตูห้องรีบอาบน้ำจนเสร็จแล้วเปิดประตูชะโงกคอออกมาดูผม แต่เธอก็ต้องตกใจเพราะผมยืนอยู่หน้าห้องน้ำ แล้วก็โยนผ้าเช็ดตัวให้เธอ
"รีบๆ เดี๋ยวต้องไปส่งที่ห้องอีก"ลิตารีบรับผ้าเช็ดตัวแล้วปิดประตูห้องน้ำ ก่อนจะเดินออกมา
"แล้วชุดที่ฉันจะใส่หละ"
"วางอยู่บนเตียง เร็วๆดิ๊เดี๋ยวกูจับกระแทกก่อนไปเรียนซะเลย"
"วายุไอ้หมาบ้า ไอ้โรคจิต เกิดมากูยังไม่เคยเห็นผู้ชายอะไรน่าเกลียดเท่ากับมึงเลย"
"มึงอย่าพูดมากได้ไหมรีบๆใส่"
"กูก็รีบอยู่นี่ไงมึงจะเร่งอะไรนักหนา ถ้ารีบทำไมมึงไม่ไปส่งกูตั้งแต่เมื่อคืนนี้หละ"
"ปากคอเราะร้ายเถียงเก่งนะมึงอ่ะ" ลิตาไม่ได้สนใจเถียงต่อรีบใส่เสื้อผ้าจนเสร็จ
"เสร็จแล้วไปได้หรือยัง"
"ก็ไปสิรอแต่มึงนี่แหละ"
คอนโดลิตา_______
ลิตารีบตรงไปยังตู้เสื้อผ้าใส่ชุดนิสิตนักศึกษา กระโปรงทรงเอไม่สั้นไม่ยาวเกินไป รองเท้าผ้าใบสีขาว นเรศเห็นลิตาแต่งตัวชุดนิสิตถึงกับอึ้งไปนิดนึง (เธอขาสวยใช่ไหมล่ะ) แล้วก็เดินไปหยิบกระเป๋ากับโทรศัพท์
"โอ้โห！！ยัยพลอยกับแพทตี้โทรมาตั้งหลายสาย แล้วฉันจะตอบพวกเขายังไงเนี่ย พวกมันต้องเซ้าซี้แน่ๆ"
"ก็ตอบว่าเอากับกูอยู่เลยไม่ได้รับสายไง"
"นายจะบ้าหรอวายุ หุบปากไปเลยนะ แล้วรถฉันอยู่ที่ไหน อย่าบอกนะว่าจอดไว้ที่คลับตั้งแต่วันนั้น"
"อือ ไปเรียนได้แล้วไม่มีเวลาแล้ว หลังเลิกเรียนเดี๋ยวกูพาไปเอารถ"
"ไม่ต้อง กูไปเอากับเพื่อนกูได้ไม่ต้องรบกวนมึงหรอก"
"ได้ไง กูบอกมึงแล้วนี่ว่าถ้ากูอยู่ที่ไหนมึงต้องอยู่ที่นั่น หรือมึงอยากจะลองดีกับกูลิตา"
"มึงจะเป็นเจ้าชีวิตกูไม่ได้นะวายุ มันจะมากเกินไปแล้วนะ"
"กูทำได้มากกว่านี้อีกถ้ามึงคิดจะลองดีกับกู"
"ไอ้หมาบ้า " แล้วทั้งคู่ก็พากันขึ้นรถไปมหาลัยพร้อมกัน แล้วเดินไปตึกคณะวิศวะ จนพลอยกับแพทตี้มองมาที่ทั้งสอง นอกจากพลอยกับแพทตี้แล้วยังมีเพื่อนผู้ชายอีก 2 คน คือ ธามไท กับ แทนคุณ พวกเขาสนิทกับลิตามากกว่าวายุน้องของผมซะอีก แล้วธามไทก็เดินเข้ามาล็อคคอลิตาตามปกติที่เขาเคยทำ แต่ผมกลับมองลิตาด้วยสายตาแข็งกร้าว สำหรับลิตาถือเป็นเรื่องปกติที่ธามไททำแบบนี้เธอเลยไม่ได้สนใจ แล้วพากันไปนั่งกองรวมกันที่โต๊ะใต้ตึก
"มึงทำไมมากับไอ้วายุวะ ปกติไม่เห็นสนิทกันนี่หว่า แล้วทำไมวันนี้มันไม่ใส่แว่นวะหล่อนะเนี่ยไม่ใส่แว่น " ธามไทถามลิตา
"หล่อตายแหละ มึงก็เห็นว่ามันชอบมาวอแวกู ก็เป็นปกติอยู่แล้วมั้ยคะคุณธามไท แล้วมันก็จะมาเป็นเพื่อนในกลุ่มเราด้วย"
"มีเพื่อนใหม่แล้วอย่าลืมกูหละ ไม่งั้นกูงอนมึงจริงๆด้วย" ธามไททำหน้างอแงใส่ลิตา จนลิตาหมั่นไส้จึงบีบแก้มของธาม
"โอ๋ๆอย่างอแงสิ ใครจะลืมมึงได้วะ" ลิตายิ้มให้กับธาม
"พวกมึงก็ชอบทำตัวอย่างกับเป็นแฟนกันเลยนะ ทำไมไม่เป็นแฟนกันให้มันจบๆไปเลยวะ" แทนคุณพูดขึ้นมาเพราะหมั่นไส้เพื่อนทั้งสองคน
"ไอ้แทนมึงพูดดีหนิ แต่ลิตาโคตรใจแข็งเลยว่ะ กูเต๊าะตั้งแต่อยู่ปี1จนปี3มันยังไม่สนใจเลย" ธามไทพูดแล้วหันไปมองคนที่อยู่ข้างตัวเขาที่ยังวางมือล็อคคอลิตาอยู่
"ไอ้ธามมึงหุบปากเลย แล้วจะขึ้นไปเรียนมั้ย แล้วก็ปล่อยมือออกจากคอกูด้วย" ลิตาหันไปดุธามไทที่เอาแต่กอดคอเธอไว้ ส่วนผมมองลิตาด้วยสายตาเรียบนิ่ง จนลิตาเริ่มกลัวว่าผมกำลังคิดจะทำอะไรเหมือนที่ขู่ไว้หรือเปล่า
"เออลืมถามแกไปเลยลิตา พวกฉันโทรหาแกตั้งหลายสายทำไมแกไม่รับวะ"
"นั่นดิ ตั้งแต่วันที่กลับจากคลับพี่เจมส์แล้ว" ลิตาหันมามองหน้าผมก่อนจะไปไม่ถูก
"ฉันแฮงค์หนะ แล้วโทรศัพท์ก็ไม่ได้เปิดเสียงเลยไม่ได้ยิน" นเรศมองหน้าลิตาแล้วยิ้มมุมปาก
"หึ แฮงค์จนลุกไม่ขึ้นเลยหรอลิตา" ผมพูดแล้วมองหน้าลิตาแล้วอมยิ้มให้เธอ ทำเอาลิตาต้องเหยียบเท้าผม ผมจึงเขี่ยขาลิตาเบาๆแล้วยิ้มมุมปากให้ก่อนจะลุกขึ้นยืน
"วายุมึงจะไปไหน" แพทตี้เห็นนเรศลุกขึ้นจึงรีบถาม
"ว่าจะไปดูดบุหรี่หน่อยขอตัวก่อนนะ" นเรศหันหลังให้ลิตาแล้วเดินออกไป
"แต่ไกล้เวลาเรียนแล้วนะ มึงอย่าไปนานหละวายุ" แพทตี้บอกกับผมเพราะกลัวจะเข้าเรียนไม่ทัน
"อืม" ผมตอบแค่นั้นแล้วเดินหันหลังไป ก่อนจะมีรุ่นน้องคนนึงที่ชอบมาวอแววายุ วิ่งเข้ามาหาเขา แล้วลิตาก็มองตามแต่ก็ไม่ได้สนใจ
"เดี๋ยวนี้มันดูดบุหรี่ด้วยหรอวะ ปกติกูก็เห็นมันสนใจแต่การเรียนใส่แว่นหนาเตอะเป็นเด็กเนิร์ด" แทนคุณเเปลกใจที่เห็นวายุเป็นแบบนี้
"เดี๋ยวนี้เขาไม่ใช่วายุคนเดิมแล้วนะ ดูท่าจะฮอตมากกว่าตอนใส่แว่น ดูสิสาวๆมองตามกันเป็นแถวเลย ถ้าต่อแถวจีบได้พวกเขาคงต่อแถวแล้วมั้ง" พลอยพูดขึ้นมาเสริม
"หล่อตรงไหน หมาบ้าชัดๆ" ลิตาพูดขึ้นมาทำให้เพื่อนทุกคนหันมามองที่ลิตาหมด โดยเฉพาะธามไท
"เมื่อกี้มึงว่าอะไรนะลิตา" ธามถามขึ้นมาเพราะได้ยินไม่ชัด
"เปล่า " ลิตาทำหน้าเลิกลักไปไม่ถูก ก่อนพวกเขาจะนั่งคุยกันจิปาถะ แต่ลิตายังแอบมองตามนเรศไปเห็นสาวรุ่นน้องคนนั้นเดินตามไปด้วย
ด้านนเรศ_______
"พี่วายุคะ ทำไมวันนี้ไม่ใส่แว่นแล้วหรอคะ"
"ครับ เอ่อพี่ใส่คอนแทคหนะ"
"ทำไมพี่วายุมองหนูเเปลกๆคะ" ที่ผมต้องมองเธอแปลกๆเพราะผมไม่รู้จักเธอ (ใครอีกวะเนี่ย วายุมึงช่วยเฮียด้วยนะ)
"พี่จะไปดูดบุหรี่ขอตัวก่อนนะ" ผมกลัวจะโบ๊ะบ๊ะจำชื่อไม่ได้ ก็เเหงแหละจะจำชื่อได้ไงก็ไม่รู้จักนี่
"ค่ะ ตอนเที่ยงเจนนี่มาหาใหม่นะคะ ถ้าหนูโทรมารับสายหนูด้วยนะ"
"ครับ" ผมยิ้มบางๆให้เธอ
- ผู้เขียน
