"วายุ~อื้ออ~~พอได้ไหมมันจุกเกินไป ฉันยอมแล้ว"
"ทีนี้มึงรู้รึยังว่ากูทำจริง ไม่ใช่แค่การขู่ แต่กูจะจับมึงกระแทกต่อหน้ามันจริงๆด้วย"
"รู้เเล้ว " พูดจบเธอก็ก้มลงมาจุ๊บปากผมเบาๆก่อนจะผละริมฝีปากออก เธอทำแบบนี้มันทำให้หัวใจผมหล่นไปอยู่ตาตุ่มเลยรู้มั้ย มันคืออะไรกันแน่วะแล้วผมก็ปล่อยเธอลง แม่งทำแบบนี้มันไม่ดีต่อหัวใจผมเลย
"ขอไปอาบน้ำก่อนนะ กูหิวข้าวแล้ว" ผมปล่อยให้เธอเข้าไปอาบน้ำและออกมาแต่งตัวก่อนจะพากันออกไปทานข้าว ไม่ไกลจากคอนโดมากนัก
ร้านอาหาร_____
ผมนั่งทานข้าวกับเธอ นี่เป็นครั้งแรกที่เรามานั่งทานข้าวด้วยกัน ดูเธอจะเก้ๆกังๆทำตัวไม่ถูก ก็แน่อยู่แล้วแหละนั่งทานข้าวกับคนหล่อหนิก็ต้องเขินเป็นธรรมดา (ค่อนข้างหลงตัวเองอยู่นะ)
"ลิตา กูโทรหามึงทำไมไม่ติดวะ" ธามไทเดินเข้ามาหาลิตา แล้วมองผมด้วยสายตาไม่เป็นมิตรเอาซะเลย แถมยังนั่งเก้าอี้ข้างเธออีก แล้วลิตามองผมด้วยสายตากลัวๆ คงจะนึกถึงเรื่องที่ผม
