“ใช่ เธอมีปัญหาหรือไง” เสียงเข้มย้อนถามก่อนจะยกเอากระเป๋าเดินทางของตัวเองเดินนำเข้าไปในตัวบ้านทันทีที่พูดจบ ทิ้งให้มัทนาต้องหอบหิ้วเอาสัมภาระของตัวเองเดินตามเขาไปติด ๆ พร้อมคำตอบ
“ปะ...เปล่าค่ะ ไม่มี”
“ไม่มีก็ดี เธอรับหน้าที่ทำอาหารเช้าไปก็แล้วกัน ส่วนมื้อที่เหลือเราค่อยขับรถไปหากินกันข้างนอก มีอะไรสงสัยอีกไหม” เมื่อมัทนาส่ายหน้ากลับไปให้กวินภพจึงไม่พูดอะไรต่อ นอกจากเดินนำหญิงสาวเข้าไปในตัวบ้านจนกระทั่งถึงห้อง ๆ หนึ่งเสียงหวาน ๆ ของคนที่เดินตามหลังมาก็ดังถามขึ้นอีกหน
“คุณวินคะ”
“อะไรอีก!”
“ไม่ทราบว่าห้องนอนของมัทไปทางไหนคะ” ที่เธอต้องถามเพราะจากที่กวาดสายตามองไปรอบ ๆ แล้วนั้นก็พบว่าภายในบ้านหลังน้อยหลังนี้มีเพียงแค่ประตูห้องนี้เท่านั้น นอกจากนั้นถัดไปไม่ไกลก็จะเป็นโซนของห้องรับแขกและห้องครัวต่อไป ซึ่งไม่อยากจะเดาความจริงที่เห็นอยู่สักเท่าไรจนกระทั่งกวินภพเป็นคนเอ่ยปากเฉลยมันออกมาด้วยต
