9
1067 คำ
9
อันที่จริงแล้วรณชัยไม่จำเป็นต้องกังวลหรือวิตกว่าราชสีห์จะคุ้มทุนหรือไม่ เพราะเขาเป็นฝ่ายได้ ลูกสาวทั้งสองคนก็ได้ด้วยเช่นกัน ได้ความสุขสบาย อยู่ในกรงทองของราชสีห์ชายหนุ่มผู้ร่ำรวย ถึงแม้ว่าจะทำให้ราชสีห์กลายเป็นพระยาเทครัว ได้ทั้งพี่ ได้ทั้งน้อง แต่จะสนใจไปใยในเมื่อยุคสมัยนี้ เขาไม่ถือกันแล้ว
“ตกลงตามนี้ครับ ผมจะพยายามพูดเกลี่ยกล่อมให้ลูกหญิงมาเป็นเครื่องประดับบนเตียงของคุณให้ได้ไวที่สุด แต่ระหว่างนี้เชยชมตาไปก่อนแล้วกันนะครับ ถ้าตาบริการดีจนคุณประทับใจก็อย่าลืมทำตามที่พูดไว้นะครับ”
เวลานี้รณชัยต้องการเพียงเงินเรื่องอื่นเขาไม่คิดใส่ใจ แม้ว่าจะเป็นคนผลักลูกสาวให้ตกลงไปในนรกทั้งที่มีลมหายใจอยู่ก็ตาม ยิ่งลูกสาวที่ชื่อญาตาวีด้วยแล้วจะเป็นตายร้ายดียังไงเขาไม่สนใจ
“ดูท่าทางคุณจะห่วงเงินที่ได้จากผมมากกว่าลูกสาวของคุณนะ คุณไม่รักลูกคุณหรือไง” จากคำพูดและสีหน้าของรณชัยทำให้ราชสีห์คิดเช่นนั้น แล้วรู้ด้วยว่า ลมหายใจเข้าออกของรณชัยมีแต่ เงิน เงิน และเงิน ทว่าจะคิดถึงเงินมากแค่ไหนก็น่าจะเห็นแก่ลูกสาวบ้าง ฝากฝังให้เขาดูแลญาตาวีหรืออย่างไรก็ว่ากันไป ไม่ใช่มาพูดเช่นนี้
“ผมก็ห่วงลูกสาวด้วยครับ แต่อาจจะห่วงน้อยกว่า เพราะรู้อยู่แล้วว่าไปอยู่กับคุณสิงห์มีแต่สบายกับสบาย ไม่ได้ลำบากลำบนอะไรเลย อีกอย่างตาก็เต็มใจด้วยครับ รับรองว่างานนี้คุณสิงห์ได้ขึ้นสวรรค์แน่นอนครับ”
ราชสีห์อึ้งไปชั่วครู่กับคำพูดที่ไร้จิตสำนึกของความเป็นพ่อของรณชัย คำพูดที่ราชสีห์น่าจะได้ยินออกมาจากปากของอีกฝ่ายคือน้ำเสียงอันเศร้าสร้อยและรู้สึกผิดกับการตัดสินใจของตัวเอง สีหน้าหม่นหมองที่ต้องเห็นบุตรสาวอันเป็นที่รักต้องไปเป็นนางบำเรอของคนที่ไม่รู้จัก ไม่ใช่หน้าตายิ้มระรื่น ยินดีปรีดากับความสุขสบายของลูกสาวที่จะได้รับจากตน
“ไม่ต้องห่วง ผมเป็นคนรักษาสัจจะเสมอถ้าหากคุณไม่เจ้าเล่ห์กับผมก่อน ป่านนี้คุณคงได้เงิน 500 ล้านไปประคับประคองธุรกิจของคุณแล้ว” ราชสีห์ตอบกลับ “ถ้าลูกเมียน้อยของคุณถูกใจผม ผมเพิ่มเงินให้คุณแน่ แต่ตอนนี้คุณกลับไปก่อนดีกว่า ผมมีงานอีกหลายอย่างจะต้องทำ”
เจ้าของห้องไม่ต้องการจะเสวนากับชายสูงวัยกระหายเงินต่อไปอีก เขาจึงพูดเชิงขับไล่อย่างสุภาพแทน ซึ่งรณชัยก็รีบลุกขึ้นยืนกล่าวคำลาก่อนจะเดินออกไปจากห้องทำงานของราชสีห์ทันที ไม่คิดจะฝากฝังให้เขาดูแลญาตาวีเหมือนกับที่ควรจะเป็น ในเมื่อรณชัยยังไม่สนใจลูกของตัวเอง เขาก็ไม่จำเป็นต้องเอาใจใส่ดอกไม้ประดับเตียงคนใหม่มิใช่หรือ สิ่งที่ราชสีห์สนใจคือเป้าหมายของความสำเร็จที่อยู่ไม่ไกลเดินเอื้อม
หัวค่ำวันเดียวกัน
ก๊อก ก๊อก ก๊อก…
เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้นหลายครั้ง ทำให้คนที่กำลังนั่งใจสั่นอยู่บนเตียงกว้างถึงกับสะดุ้ง ก่อนจะย่างก้าวขาอันสั่นเทาไปยังประตูห้อง หัวใจของเธอสั่นมากกว่าร่างกายเสียอีก เพราะไม่รู้ว่าเจ้าของมือที่เคาะประตูอยู่นี้เป็นใคร จะเป็นเจ้าของบ้านที่มาเรียกสิทธิ์ความเป็นเจ้าของเธอหรือไม่ ถ้าใช่มันก็คงเป็นวินาทีที่เลวร้ายที่สุดในชีวิต ที่จะต้องพลีกายให้ชายที่ไม่รู้จักเชยชม แต่ไม่ว่าญาตาวีจะรู้สึกเช่นไรมันคงไม่สำคัญ เนื่องจากวินาทีต่อจากนี้ไปเธอต้องจำยอมทุกอย่างตามที่ราชสีห์ต้องการ ไม่เช่นนั้นคนที่จะเดือดร้อนกับการแข็งขืนของตนคือผกากรอง มารดาสุดที่รัก
“แกต้องทำตัวดีๆ อย่าไปขัดใจอะไรคุณสิงห์ เขาให้แกทำอะไรแกก็ต้องทำ ถ้าแกแข้งขืนกับเขาจนฉันไม่ได้เงินเพิ่มล่ะก็ ฉันจะเล่นงานแม่ของแกให้ไปหยอดน้ำข้าวต้มในโรง’ บาลเลยคอยดู”
คำขู่ของบิดายังคงก้องอยู่ในหู ราวกับว่าเสียงของบิดาที่ส่งผ่านมาทางโทรศัพท์ไม่จางหายไปไหน แม้ว่าจะวางสายจากรณชัยมาหลายชั่วโมงแล้วก็ตาม และเป็นเรื่องที่ญาตาวีต้องตระหนักให้มากว่า ตนเองจะต้องทำตัวอย่างไร
“คุณตาคะ คุณสิงห์สั่งว่าให้คุณตาอาบน้ำให้เรียบร้อย อีกสิบห้านาทีคุณสิงห์จะมาหาคุณที่ห้องค่ะ”
ทันทีที่ประตูห้องเปิดออก เสียงของจิ้มก็เอ่ยบอกญาตาวีตามคำสั่งของเจ้านายคนที่ได้รับฟังคำสั่งแทบจะเป็นลม มือที่กำลูกบิดประตูสั่น หัวใจหยุดเต้นไปหลายวินาที คล้ายกับว่ามีก้อนเข็งๆ มาจุกแน่นตรงลำคอ เวลาที่เธอหวาดกลัวเดินทางมาถึงแล้ว หน้าที่ที่เธอไม่ปรารถนาจะทำกำลังเริ่มต้นขึ้น
“จ้ะ” ญาตาวีรับคำด้วยน้ำเสียงอันแผ่วเบา “ขอบใจมากจ้ะจิ้ม”
“ไม่เป็นไรค่ะคุณตามันเป็นหน้าที่ของจิ้มค่ะ จิ้มไปก่อนนะคะ”
จิ้มเดินห่างห้องพักของญาตาวีหลังจากทำหน้าที่ของตนเสร็จ ปล่อยให้ญาตาวียังยืนอึ้งกับคำสั่งของราชสีห์ และเมื่อนึกถึงผกากรองขึ้นมา สติของเธอก็กลับคืน มือเล็กดันประตูให้ปิด หมุนตัวเดินไปยังห้องน้ำทำตามคำสั่งของราชสีห์ ที่นับต่อจากนี้เป็นต้นไป เขาคือเจ้าชีวิต เจ้าของร่างกายเธอ
และแล้ววินาทีที่ญาตาวีหวาดหวั่นมากที่สุดในชีวิตก็เดินทางมาถึง เมื่อประตูห้องเปิดกว้างร่างกำยำของบุรุษผู้หนึ่งก้าวเดินเข้ามาในห้อง เธอมองใบหน้าหล่อเหลาราวกับเทพบุตรมาจุตินิ่งงัน ใจเต้นรัวราวกับจังหวะร็อค ไม่เพียงเต้นไม่เป็นจังหวะเท่านั้น ยังรู้สึกสั่นยามที่ได้สบสายตาคมเข้มที่จ้องมองเธอด้วยสายตาแปลกๆ จะเกลียดก็ไม่เชิง จะพอใจก็ไม่ใช่ เห็นสายตาของเขาแล้วเธอรู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งตัว
- ผู้เขียน
