หลังจากที่พูดคุยถามสารทุกข์สุกดิบกันและกินอาหารกันอิ่มแล้วเวลาก็ล่วงเลยมาดึกมากแล้ว
"เรากลับบ้านด้วยกันเลยก็ได้นะ เดี๋ยวพี่ไปส่งจ๋าก่อนแล้วค่อยไปส่งหนูนิดดึกมากแล้วกลับเองอันตราย"
นพดลอาษาเขารู้ว่าหนูนิดอยู่บ้านคุณย่าและแม่บุญธรรมแต่ก็ไม่เคยรู้ว่าเธอเป็นหลานบุญธรรมของเจ้าของบริษัทที่ทำงานอยู่เช่นเดียวกับที่ไม่รู้ว่าเธอแต่งงานแล้ว
เพราะหนูนิดไม่เคยชวนเพื่อนหรือใครมาที่บ้านยกเว้นจ๊ะจ๋าที่รู้จักกันมานานและที่บ้านรู้จักกับคุณย่าของหนูนิดเลยไปมาหาสู่กันได้
"แบบนั้นก็ได้ค่ะ บ้านหนูนิดอยู่ไกลนั่งแท็กซี่ไปอันตราย"
"หนูนิดกลับเองได้จริงๆ นะคะไม่เป็นไร"หนูนิดพยายามยืนกรานไม่อยากให้คนอื่นวุ่นวายเพราะเธอ
"ไม่เป็นไรหรอกน่าพี่ผ่านอยู่แล้วป่ะเดี๋ยวดึกกว่านี้ที่บ้านจะเป็นห่วงเอา"
นพดลตัดบทไม่อยากให้หญิงสาวปฏิเสธเพราะเขาเป็นห่วงเธอ จ๊ะจ๋าเองก็มองว่ามันคงไม่มีอะไรเสียหายนพดลเป็นรุ่นพี่ที่รู้จัก
