เช้าวันต่อมาวันนี้คุณย่าน้อยก็ต้องแปลกใจที่วันนี้หลานชายตัวดีไม่รีบร้อนไปทำงานแบบทุกวัน แถมยังรู้สึกว่าสายตาจะคอยมองแต่สาวน้อยที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามตลอด
ส่วนสาวน้อยก็เหมือนกับหลบหน้าหลบตาชายหนุ่ม คู่นี้ชักจะแปลกๆ แต่ก็เป็นนิมิตหมายที่ดีที่หลังจากณนนท์กลับมาไทยยังไม่มีการเอ่ยถึงเรื่องหย่าเลย
"ข้าวต้มกุ้งวันนี้เป็นยังไงบ้างลูก" ผู้เป็นแม่ถามขึ้นเมื่อเห็นว่าเป็นของโปรดลูกชาย
"อร่อยดีครับ"
"ใช่ไหมแม่ก็ว่าอย่างงั้นหนูนิดของแม่ทำอะไรก็อร่อยไปหมดว่าไหม" คุณสุดารัตน์คิดว่าลูกชายคงไม่ตอบอะไรหรืออาจจะพูดให้หนูนิดเจ็บใจแต่ก็ต้องแปลกใจกับคำตอบสั่นๆ ของลูกชาย
"ครับ"
คำตอบของชายหนุ่มทำให้ผู้เป็นแม่และย่าหันมองหน้ากันอย่างยิ้มๆ ผิดกับหญิงสาวที่เอ่ยถึงยังคงก้มหน้าก้มตากินข้าวต้มฝีมือตัวเองเหมือนกับว่าเอร็ดอร่อยมากกับอาหารเช้าวันนี้
"ตั้งแต่แต่งงานยังไม่ได้ไปฮันนีมูนเลย กลับมาแล้วก็พาน้องเขาไปเที่ยว
