ลดาเดินเล่นกับคุณณดลแล้วไปนั่งร้านกาแฟต่อจนเวลาล่วงเลยไปหกโมงเย็น เขาสองคนไปเดินเล่นในงานวัดตอนนี้มีของมาขายเยอะแยะเต็มไปหมดแล้ว
"อันนี้น่ากินนะเนี้ย"
"สายไหมไงคะคุณณดลอยากลองชิมมั้ย"
"ผมไม่ค่อยชอบหวานอ่ะขอชิมของคุณได้มั้ย :)"
"ได้ค่ะงั้นลดาไปซื้อแปปหนึ่งนะ"
คุณณดลเดินตามลดาไปที่รถขายสายไหมเขาหยิบแบงค์ยี่สิบบาทจ่ายเงินให้เธอ
"วันนี้เดินเฉยๆพอผมแลกแบงค์มาเยอะผมจ่ายเอง"
"ตามใจค่ะ ^///^"
ลดาไม่อยากจะขัดใจเขาเท่าไหร่ไหนๆเขาอยากเลี้ยงก็ให้เขาเลี้ยงไปเดินงานวัดมันไม่ได้เสียเงินมากขนาดนั้นหรอก
"ลองชิมดูมั้ยคะ"
ลดายื่นขนมสายไหมไปตรงหน้าเขา เขายื่นริมฝีปากมาชิมสายไหมนิดเดียวเท่านั้นก่อนจะยิ้มออกมาบางๆ
"อร่อยนะแต่หวานไป"
"อร่อยจะตายลดากินเองก็ได้"
เธอหันไปเดินต่อแล้วทานสายไหมของตัวเองไปเขามองไปรอบๆมันมีอะไรให้เล่นหลายหลายมากมายเลยแหละ
"มีอะไรไม่รู้เยอะแยะไปหมด"
"ลดาอยากเล่นปาเป้าจังคุ
