"บะ บ้า พึ่งรู้เลยนะ ว่าพี่เป็นคนที่ทะลึ่งที่สุดเท่าที่เคยเจอมาเลย" น้ำหวานรีบพูดเร็วจนลิ้นแทบจะพันกัน จากนั้น เธอก็รีบใช้หลังมือเช็ดน้ำตาออกจากพวงแก้มลวกๆ แล้วรีบเดินตรงไปยังห้องน้ำโดยไว
เห็นไหมล่ะ สุดท้าย วิธีของผม มันก็ทำให้เธอหยุดร้องไห้จนได้ เธออาจจะไม่รู้ ว่าผม แพ้น้ำตาผู้หญิงสุดๆ ไปเลย
หลังจากที่น้ำหวานหายเข้าไปในห้องน้ำ ผมก็ทำการเปิดทีวีด้วยช่องปกติตามเดิม
แกร๊ก~
แล้วคนที่ก้าวขาออกมาจากห้องน้ำ ก็เอ่ยถามทำลายความเงียบขึ้นมา
"หิวแล้วอ่ะ พี่อยากกินอะไร"
"ตามใจเธอ ถ้าจะสั่ง ใช้โทรศัพท์ฉันก็ได้" ผมหันไปมองอีกคน และพบว่า น้ำหวานมองผมแบบไม่ละสายตา ผมจึงทำการล้วงโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋ากางเกงยีนส์ แล้ววางมันลงบนโต๊ะกระจก เพื่อรอให้อีกคนมาใช้งาน
"พี่ ไม่มีความลับอะไรเลยจริงดิ"
"อื้อ"
"แปลกจัง" ผมจ้องหน้าเธอแทนการตั้งคำถาม น้ำหวานจึงเดินมาหาผม แล้วนั่งลงบนโซฟาตัวเดียวกัน
"แฟนเก
