“เลือกเอาว่าจะออกไปดื่มน้ำก่อน แล้วกลับมาอยู่บนเตียงกับผมแบบไม่ได้หลับไม่ได้นอนจนถึงเช้า หรือจะไปอยู่บนเตียงกับผมก่อนสักครึ่งชั่วโมง ไม่สิ...น่าจะสักสองสามชั่วโมง แล้วหลังจากนั้นผมก็จะไม่กวนคุณอีก ตอนนั้นคุณค่อยออกไปดื่มน้ำก็ได้” เพียงขวัญเลิกคิ้วเรียวสูง ปรายตามองนาฬิกาที่ติดอยู่กับผนังห้อง มันบอกเวลาสองนาฬิกากับอีกสามสิบนาที หญิงสาวกำลังสงสัยว่าข้อเสนอทั้งสองของเขามันแตกต่างกันตรงไหนนะ เพราะไม่ว่ายังไงแล้ว บทสรุปของอิสรภาพทางร่างกายของเธอก็จะได้รับอีกครั้งในตอนตะวันขึ้นแน่ๆ “เอ่อ...ขวัญว่า...” เพียงขวัญต้องกลืนคำพูดกลับเข้าไปในลำคอแทบทันที เมื่อริมฝีปากของเธอถูกครอบครองอย่างเอาแต่ใจด้วยปากของคนตัวโต วงแขนแกร่งกอดรัดเอวคอดแน่นขึ้น มือใหญ่ยกขึ้นประคองท้ายทอยเธอ ตรึงใบหน้างามไว้ไม่ให้หลีกหนีจุมพิตแสนหวามไปได้ เหมันต์ละเลียดชิมความหวานจากโพรงปากนุ่มอยู่นาน ล่อหลอกให้คนตัวเล็กหลงใหลไปกับค