แสนเสน่หามายารัตติกาล บทที่5.ย้อนรอยอดีต

1548 คำ

สายตาคู่คมมองเห็นเนินนางอวบอิ่มที่อมความแข็งขึงของตัวเองไว้แน่น และเมื่อเธอขยับขึ้นลงแรงๆ ความใหญ่ยาวถูกชโลมไปด้วยน้ำสีขาวๆ จนเป็นมันเลื่อม “อูยยยย...ผัวขา...จวน...แล้ว...อูยย..” พะยอมครางกระท่อนกระแท่นขยับร่างกายสุดฤทธิ์ บดขยี้เนินเนื้ออวบอิ่มเข้าใส่ความแข็งขึงแสนกำยำถี่รัว เสียงระเบิดดังก้องอยู่ในหัวสมองพะยอม เธอถูกชายหนุ่มเหวี่ยงโยนขึ้นสวรรค์ไปอีกรอบ ร่างอวบอัดฟุบตัวลงมากอดรัดร่างกายชายหนุ่มอย่างแนบแน่น แต่สะโพกของนนทัตยังไม่หยุดขยับ และช่องสวาทยังคงตอดรัดถี่ยิบ... “อูยยย...อูยย...” พะยอมยังครางไม่หยุด และเมื่อนนทัตพลิกตัวเธอให้นอนคว่ำหน้าลงกับเสื่อเก่าๆ พร้อมทั้งตัวเขาเองที่ลุกไปซ้อนอยู่ทางด้านหลัง มือร้อนผ่าวจับที่เอวคอดกิ่ว ยกสะโพกของเธอให้โด่งขึ้นมา สอดความกำยำที่มันเลื่อมไปด้วยคราบแห่งน้ำรัก สอดแทรกเข้าไปในร่องสวาทของเธอทันที!! พะยอมสะดุ้งเฮือก!! เธอหลับตาปี๋ที่ถูกความอวบใหญ่ส

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม