ผมรู้สึกมีอารมณ์ขึ้นมาอย่างประหลาด ก่อนจะตะลึงตาค้าง ตอนที่ลุงเคนน์เอี้ยวตัวกลับมาอวดอาวุธประจำกายลำมหึมา
“โห… ”
ผมอุทาน…
แทบช็อกกับภาพที่ได้เห็น นั่นมันแขนเด็กชัดๆ แท่งเนื้อสีน้ำตาลยาวใหญ่ปูดโปนไปด้วยเส้นเลือดลายเอ็นโอบรอบลำ ตั้งลำขึ้นมาขนานกับท้องแน่นไปด้วยลอนกล้าม
“ใหญ่มาก… ”
ผมมองหัวเอ็นสีม่วงถอกบานราวกับดอกเห็ดใหญ่ๆ สะท้อนกับแสงจากดวงไฟที่แขวนเอาไว้ข้างเสาเต็นท์ เห็นน้ำเ****นปริ่มเยิ้มอาบเลื่อมหัวถอกมันวาว
“คุณเมฆครับ… อ่า… ก้นคุณเมฆน่ากระแทกเหลือเกิน… อู้ววว… ถ้าได้อัดสักครั้งผมจะกระแทกให้รูบาน… อ่า… คุณเมฆครับ… รูก้นคุณเมฆกระเด้ามันเหลือเกิน… ”
ตาของลุงเคนน์หลับพริ้ม… เอามือรูดลำเอ็นแท่งมหึมาพร้อมกับเรียกชื่อผม
ลุงเคนน์อยากเอาผม ประโยคที่ได้ยินถึงกับทำให้ผมเผลอขมิบรูทวารด้วยความลืมตัว
อดนึกไม่ได้ว่าถ้าลำเนื้อดุ้นนี้ได้สอดใส่เข้ามาในช่องทางน้อยๆ ของผมที่ยังไม่เคยโดนมาก่
