“ความรักเป็นเรื่องละเอียดอ่อน การแต่งงานไม่ใช่เล่นขายของ”
คันธมาสพูดด้วยน้ำเสียงชัดเจน ให้น้องสาวฟัง เหมือนให้มันซึมลึก เข้าไปในกะโหลกของน้องสาวด้วยซ้ำ
“แล้วพี่เป็นคนนะ มันมีชีวิตจิตใจ มีความรักจะต้องเลือก ไม่ใช่ทำอะไรที่มักง่าย”
คำนี้หล่อนสอนน้องสาวด้วยซ้ำ ไม่เข้าใจว่าไปรมา จะรู้ถึงความหมายนี้หรือเปล่า
“เธอยังเด็กมากไปรมา ไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมมนุษย์หรอก ทุกวันนี้ คนเรารู้หน้า แต่ไม่รู้ใจมากมายก่ายกองผู้ชายก็เถอะ มีแต่ซ่อนคมซ่อนเหลี่ยมไม่ใช่เขาไม่อยากได้อะไรจากเรา โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน”
ถือว่าเป็นคำพูดที่เป็นการเป็นงาน และเต็มไปด้วยความจริงใจ ไปรมาไม่ชอบคำพูดแบบนี้ เธอรู้สึกน่าเบื่อ เป็นผลที่ทำให้ไปรมานิ่งฟังพี่สาวอย่างสงบ
“เขาเหมือนชอบพี่นะเขาหล่อด้วย ท่าทางจะรวย”
ไปรมาพูดอีก
“พี่ไม่ได้รักใครเพราะความรวยหรอก คนที่พี่คิด และยึดถือด้วยเขาจะต้องเป็นคนดี”
“พี่นะโง่” ไปรมาตำหน
