มือบางกระชับชุดคลุมอาบน้ำสีขาวแน่นเมื่อก้าวออกมาจากห้องน้ำแล้วพบราฟาลกำลังยืนคุยโทรศัพท์อยู่ริมระเบียง กายสาวสั่นเทาขณะเดินตรงไปยังตู้เสื้อผ้าที่จำได้ว่าโซลีน่าเอาเสื้อผ้าที่นำมาให้หล่อนไปเก็บเอาไว้ ตั้งใจว่าจะต้องรีบแต่งตัวให้เสร็จก่อนที่ราฟาลจะเดินกลับเข้ามาในห้อง แต่สุดท้ายก็ไม่ทัน...
หญิงสาวครางอยู่ภายในอกด้วยความเวทนาตัวเอง เมื่อเท้าไร้ความรู้สึกลงไปในบัดดลเพียงแค่ได้สบตากับนัยน์ตาคมกริบแต่หวานฉ่ำยิ่งกว่าสตรีเพศของผู้ชายที่หล่อเหลายิ่งกว่าเทพบุตรบนสรวงสวรรค์อย่างราฟาล การ์รัสโซ่ หล่อนอ้าปากค้างเติ่ง จ้องมองคนตัวโตเคลื่อนกายเข้ามาใกล้ด้วยความตื่นตะลึง
“จะเอาตอนนี้เลยหรือ...?”
สาวน้อยแก้มแดงจัดเมื่อสมองเข้าใจความหมายคำพูดของผู้ชายที่มาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าชัดเจน “ไม่... ไม่ใช่ค่ะ คือรดา... รดาพึ่งอาบน้ำเสร็จ... ว๊าย...!”
เสียงร้องอุทานของรดารักษ์ดังขึ้นทันทีเมื่อถูกคนตัวโตตวัดแขนรัดรอ
