ตอนที่ 19.ทางสองแพร่ง ขุนเขาไม่ได้ไปไหนไกล เขาฉวยขวดเหล้าที่เคาน์เตอร์บาร์ติดมือมา แล้วก็หมกตัวอยู่ที่กระท่อมริมน้ำตก ประหนึ่งต้องการปลีกวิเวกเพราะอยากมีเวลาส่วนตัวเพื่อทบทวนความคิดตัวเอง ทั้งที่เขาจบเรื่องคริษฐาด้วยตัวเองแท้ๆ เขาไม่แยแสไม่ใช่เหรอ กับการที่ต้องทนมองคริษฐาอยู่ในอ้อมกอดชายอื่น “กูไม่ยอม นั่นเมียกูลูกกูนะ” พอเหล้าเข้าปากเกินระดับที่ตัวเองควบคุมได้ ความลับที่อยู่ในใจก็เผยแพร่ออกมา จ้อนกับแก้วมองหน้ากันตาปริบๆ พวกเขาทั้งคู่ไม่เคยมีสักคนที่รู้เรื่องเช่นนี้ “มึงกับกูพลาดตอนไหนวะ นายแอบไปมีเมียมีลูกตั้งแต่เมื่อไหร่?” จ้อนพูดขึ้นก่อน “นั่นสิ ตัวติดกัน จนหากบอกว่ากูเป็นเมียนายก็น่าจะมีคนเชื่อ แล้วเรื่องสำคัญแบบนี้ มึงกับกูพลาดได้ไง” แก้วตอบ มีแต่ความไม่เข้าใจเต็มหัว “เอาเหล้ามากูจะกินเหล้า” ขุนเขาโวยวาย หลังกระดกเหล้าขวดที่ถือติดมือมาจนหมด “นายเมาแล้ว นอนดีกว่าไหมครับ” จ้อนพ