BAD FIANCE #11
[Ryota’s part]
ผมมองลันตาที่ยืนหลับตาสูดดมกลิ่นอายทะเลด้วยสีหน้าที่มีความสุข “เหมือนนานแล้วนะที่ไอไม่ได้เห็นยูยิ้มแบบนี้” ผมหันไปพูดกับหญิงสาวยิ้ม ๆ
“ไอไม่ใช่คนบ้านะเรียว ถึงจะได้ยิ้มตลอดเวลา” ลันหันมาบอกผมด้วยสีหน้าล้อเลียน
“ไอรู้ แต่เมื่อก่อนยูเคยยิ้มมากกว่านี้”
“ขอบคุณมากนะที่พามา” ลันหันมายิ้มให้ผมอย่างสดใส
“เปลี่ยนจากคำขอบคุณมาเป็นรับรักจากไอได้มั้ย”
“เรียว...”
“ไอรู้ ก็แค่ลองพูดดู เผื่อฟลุก” ผมพูดขึ้นพลางยิ้มให้คนตรงหน้า ก่อนจะเหลือบไปเห็นผู้ชายสองคนที่เหมือนจะตามผมกับลันมาสักพัก ซึ่งดูแล้วไม่น่าจะใช่คนร้าย ไม่งั้นมันคงลงมือไปแล้ว เพราะหาดที่ผมพาลันมาค่อนข้างจะเงียบมาก ยิ่งตอนเช้า ๆ ด้วยคนยิ่งไม่มีเลย
“หิวมั้ย ไปหาอะไรกินกัน”
“อื้ม ไปสิ” ลันตาพูดก่อนจะเดินนำไปที่รถ
“ลัน...”
“หื้ม” ลันหันมามองที่ผมอย่างสงสัย “ว่าไง?”
“ใบไม้ติดผม” ผมยิ้มให้กับคนตัวเล็กอ
