“อย่ายุ่งจะดีกว่า” แยมหวานเอ่ยแทรกขึ้น ก่อนจะหันมาเผชิญหน้ากับหญิงสาว
“ไม่เสือกดิ ไม่ได้ถามเธอ” ฟินเลิกคิ้วสูงขึ้น เธอยกนิ้วขึ้นดีดเล็บมืออย่างยียวน สีหน้าของเธอฉายความเอาเรื่องอยู่พอตัวก่อนเอ่ยออกไป
“อีฟิน!” น้ำส้มเอ่ยเรียกชื่อหญิงสาวลั่น เธอเดินออกมาประจันหน้า เพราะใจเธอเองก็ไม่ชอบขี้หน้าหญิงสาวอยู่แล้ว
“โอ๊ะ! รู้จักชื่อด้วย แสนรู้ชะมัด” ฟินตาเบิกกว้าง ยกมือขึ้นปิดปากแสร้งทำท่าตกใจ ก่อนจะเอ่ยออกไป ด้วยสายตาเหยียดๆ
คนอะไร? แสนรู้เหมือนหมาไม่มีผิด!
“ออกไป” น้ำส้มกำมือแน่นเอ่ยออกไปอีกครั้ง
“เสือก” ฟินถึงกับเอ่ยลั่นวาจาแสนร้ายออกไป
“นี่ไม่ใช่เรื่องของมึง” น้ำส้มเอ่ยขึ้นอีกครั้ง
“แล้วมันเรื่องของมึงเหรอ?” ฟินก็สวนกลับไปทันทีเช่นกัน สายตาเธอฉายไปด้วยความท้าทาย
“เรื่องของเพื่อนก็เหมือนเรื่องของกู”
“สะเออะอ่าดิ หรือ..เรื่องเดียวกันน๊าาา” ฟินส่ายหน้าเบาๆ ก่อนจะเอ่ยออกไป พลางสายตาเหลือบม
