ผ่านไปสักพัก..
วิวนั่งเหม่อมองไปทางริมระเบียงด้านนอก เธอพยายามขยับร่างกายอีกครั้ง แต่มันก็เปล่าประโยชน์ เธอได้เพียงแต่นั่งพิงหัวเตียงเท่านั้นด้วยอารมณ์หงุดหงิด
“อ๊ะ..เจ็บจังวะ” เธอสบถด่าขึ้น มองตามร่างกายของตัวเองอีกครั้งด้วยความรู้สึกที่อึดอัดใจ ปกติเธอเองไม่ใช่คนที่อยู่นิ่งอยู่แล้ว แล้วยิ่งมาเป็นสภาพแบบนี้ ยิ่งทรมานใจสุดๆ
“ขยับไม่ได้ก็เสือกดื้อ” แต่อยู่ๆ เสียงทุ้มก็ดังขึ้นจากทาฃหน้าประตู เพลิงเดินเข้ามาพร้อมกับสายตามองเธออย่างเชิงดุเล็กน้อย
“ลองมาเป็นแบบฉันดูสิ..” วิวถึงกับชักมีหน้ามุ้ยใส่ เขาไม่มาเป็นแบบเธอไม่มีวันเข้าใจหรอก คนอย่างเพลิงก็ดีแต่เป็นฝ่ายกระทำ แต่อย่าให้ถึงที่ตาเธอบ้างก็แล้วกัน
“เถียงกูทุกคำจริงๆ ตบให้เลือดกลบปากดีไหม” เพลิงเท้าสะเอวขึ้นเขาเอ่ยกับเธอออกไปด้วยท่าทางเอาเรื่อง
“เก่งจริงนะ..กับผู้หญิง” วิวถึงกับเสมองไปทางอื่นอย่างเอือมระอา พูดกับเพลิงไม่ต่างอะไรกับอยู่กล
