ลักษณา ชาติมั่นคง หรือฮันนี่ วัย 23 ปี เธอเป็นดั่งดอกไม้บริสุทธิ์ของครอบครัว เป็นยิ้ม เป็นหลาย ๆ สิ่งของคนในบ้านก็ว่าได้ ด้วยความถูกเลี้ยงตามใจมาแต่เด็ก เลยไม่มีอะไรที่ต้องการแล้วไม่ได้ครอบครอง แต่...แต่ตอนนี้มีแล้วแหละสิ่งที่เธออยากได้แทบตายแต่มันก็กลับไม่ใช่ของเธอ เมื่อเขาไม่ได้ต้องการ เขาเกลียดเธอ ตลอดเวลาหลายปีที่ตามตื๊อมาตลอดหลายปีมันก็พอจะพิสูจน์ได้แล้วว่าคำโบราณที่ว่า “น้ำหยดลงหินทุกวันหินยังกร่อน แล้วนับประสาอะไรกับใจคน” แล้วยังไง ตอนนี้เป็นยังไง เธอก็ต้องยอมรับและตัดใจ และเปิดใจมองคนดี ๆ ก็ได้ เมื่อไม่สมหวังกับคนที่ใช่ก็ไม่เห็นต้องปิดกั้นตัวเองจากคนอื่น เมื่อมีคนมารักมาชอบก็ควรจะรับพิจารณาสิถึงจะถูก
ร่างบางระหงไซส์มินิผิวขาวอมชมพู ปากนิดจมูกหน่อยเดินยิ้มเข้ามาในคอนโดฯ ของตน และหล่อนไม่ได้เดินมาคนเดียว ข้าง ๆ กายมีชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่งเดินถือของเคียงคู่มากับเธอ ทั้งสองหันหน้าไปพูดคุยกันส่งยิ้มให้กัน จนเดินเลยผ่านคนที่ยืนหน้าตึงอยู่ตรงล็อบบี
ให้ตายสิ! เขาไม่ใช่อากาศธาตุนะ ฮันนี่จะมาทำกับเขาแบบนี้ไม่ได้ ลวงร้อยก้าวเดินตามทั้งสองไปอย่างรวดเร็ว พอถึงช่วงที่เอื้อมมือถึงคนตัวเล็กก็คว้าข้อมือเล็กกระชากให้หยุด ก่อนที่เธอกับไอ้หน้าอ่อนจะเข้าไปในลิฟต์โดยสาร
“ว้าย!”
ลักษณาตกใจ สะบัดข้อมือให้เป็นอิสระ พร้อมกับเสียหลักแล้วเซไปปะทะแผงอกของลมกรด
“เป็นอะไรรึเปล่าฮันนี่” เสียงนุ่มเอ่ยถามอย่างห่วงใย พลางโอบกอดไหล่มนบีบส่งความห่วงใยให้คนตัวเล็กที่ซุกอกตน ลักษณาแหงนเงยขึ้นสบตาแฟนหนุ่มของตัวเองก่อนจะยิ้มเขิน แล้วผละออกห่างจากอกของเขา แล้วหันไปมองทางคนไร้มารยาทอย่างเอาเรื่อง ตอนแรกไม่รู้หรอกว่าใครถึงได้กล้ามาทำการอุกอาจแบบนี้ พอเห็นเป็นคนคุ้นเคย คุ้นตาและหัวใจของตัวเองก็กระตุกปากยิ้มเล็กน้อย
“สวัสดีค่ะพี่ลวง”
เธอยกมือไหว้เขาอย่างเคารพ ซึ่งปกติลักษณาไม่เคยทำแบบนี้เลยเวลาเจอกัน เพราะเมื่อก่อนถ้าเจอเธอจะวิ่งมาโอบกอดและหอมแก้มเขา แต่ครั้งนี้เธอไม่ทำ เธอเลือกยกมือไหว้ทำความเคารพแค่นั้น แค่นั้นจริง ๆ และการกระทำตัวห่างเหินนี่แหละยิ่งไปทำให้ซาตานร้ายไม่ชอบและหงุดหงิด จนกัดเม้มปากตัวเองแน่น แต่ก็ต้องเปิดปากเอ่ยโต้ตอบ
“ครับ”
“ใครครับฮันนี่”
ลมกรด หนุ่มนักเรียนนอกผู้ดีเก่าวัย 28 ปี ทั้งสองรู้จักกันสมัยเรียนอยู่มัธยม จนเมื่อต้นปีที่แล้วได้มาเจอกันอีกลมกรดเลยเริ่มจีบลักษณา จากตอนแรกคิดว่าไม่มีทางได้หล่อนมาเป็นแฟน แต่แล้วความพยายามของเขาก็สำเร็จ เมื่อรุ่นน้องคนสวยตกลงเป็นแฟนกับเขา
“เพื่อนพี่รักน่ะค่ะพี่ลม เราขึ้นห้องกันเถอะค่ะ พี่เขาอาจมาทำธุระแถวนี้เลยเข้ามาทักเราค่ะ” ลักษณาตอบแฟนหนุ่มพลางโปรยยิ้มหวานให้ ก่อนจะดึงกระชากแฟนหนุ่มเข้าไปในลิฟต์ที่เปิดออกมาพอดี
“ขอตัวนะครับ” ลมกรดยิ้มให้เพื่อนของพี่ชายแฟนสาว ก่อนประตูลิฟต์จะปิดชิดกัน
ระยำ!
ลวงร้อยทุบประตูลิฟต์แรง ๆ แล้วก็เดินกลับไปนั่งที่ล็อบบีของคอนโดฯ แล้วขบกรามตัวเองแน่นด้วยความรู้สึกหลากหลายที่กำลังตีกันวุ่นในหัวและอก ไม่รู้จะจัดการเรื่องไหนก่อนดีตอนนี้