ชายหนุ่มกลับรุกหนักมากกว่าเดิมแล้วก็ต้องตกใจเมื่อร่างบางหล่นไปนอนอยู่บนเตียงกว้าง พร้อมกับร่างสูงใหญ่ที่ตามลงมาทาบทับร่างบางให้จมลงแนบติดกับเตียง เธอพยายามดิ้นรนเพิ่มขึ้น เพื่อให้ชายหนุ่มหยุดการกระทำ แต่ดูเหมือนว่า มันจะไม่มีช่องว่าง ให้เธอได้หนีเลย แค่ไม่กี่อึดใจ ร่างสูงใหญ่ก็หยุดการรุกรานร่างบางในอ้อมกอด ใบหน้าคมสันเงยขึ้นสบตาดวงตากลมโตที่จ้องมองเขาอย่างตื่นกลัวหวั่นไหวในการกระทำของเขา ชายหนุ่มตัดสินใจพูดในสิ่งที่เขาอยากบอกกับเธอเหลือเกินความรู้สึกที่มันอัดแน่นหวั่นไหวหัวใจเต้นระรัวเวลาอยู่ใกล้ร่างบางในอ้อมกอดนี้
“ผมรักคุณนะษร”
ชนัญธิดา นิ่งฟังคำสารภาพรักนั้น อย่างเกลียดชัง สายตากลมโต จ้องมองใบหน้าคมสันนั้นอย่างเย็นชาเสียความรู้สึกอะไรหลาย ๆ อย่าง ความรู้สึกดีๆ ที่เคยมีให้กลับลดหายไปเพียงเพราะการกระทำที่เห็นแก่ตัวของเขา
“แต่ฉันเกลียดคุณ...คุณตระการ” น้ำเสียงห้าวแต่เยือกเย็นนั้น ทำเอา
