ลูกสาวบุญธรรมของแกรนด์ดยุคปีศาจ (SS3)

10.บัตรเชิญ

หลังจากฟังคำสารภาพรักของนาโอมิแล้ว เอลิซ่าคิดว่ามือที่กุมขมับอยู่นี่มันคงจะน้อยไป เธอควรจะยกมืออีกข้างมาช่วยกันกุมขมับสินะ

"ในวินาทีนั้นข้าก็รู้ได้เลยว่าข้าไม่อาจตัดใจจากท่านแกรนด์ดยุคได้อีกแล้วเอลิซ่า ไม่มีทางไหนเลยที่ข้าจะไม่พบเจอท่านแกรนด์ดยุคในฝัน ความทรมานเหล่านั้นเจ้าเองก็เข้าใจมันใช่ไหมเอลิ..ข้าน่ะไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อนเลย ไม่เคยมองใครแล้วหัวใจเต้นแรง.."

เอลิซ่ามองใบหน้าที่กำลังอยู่ในห้วงแห้งการเพ้อฝันของนาโอมิด้วยความรู้สึกที่หลากหลายถาโถมเข้ามา แน่นอนว่าเธอนั้นเข้าใจนาโนมิดีเลยล่ะ ทั้งเข้าใจและมองเห็นความเป็นไปไม่ได้อยู่ในเวลาเดียวกัน

แต่ทว่าเธอก็ไม่อยากจะกล่าวอะไรที่มันเป็นการตัดกำลังใจของนาโอมิออกมาเลย ในเมื่อมีความรักและ..นางก็อดทนกักเก็บมันมาตั้งหนึ่งปีเต็ม เช่นนั้นก็ปล่อยให้นางได้ทำตามหัวใจต่อไปเถิด

"ลองดูสิ ข้าเองก็ไม่สามารถให้คำตอบเจ้าได้หรอกนะว่าท่านพ่อจะคิดเช่นไร อันที่จริงไม่มีใครให้คำตอบเจ้าได้หรอกนาโอมิว่าความรักของเจ้าในครั้งนี้จะสมหวังหรือว่าผิดหวัง มีเพียงผู้เดียวเท่านั้นที่จะตอบคำถามมากมายที่ติดค้างอยู่ในใจให้เจ้าได้..นั่นก็คือท่านพ่อของข้า"

ในคราแรกที่พบเจอกัน เอลิซ่าในสายตาของนาโอมิคือสตรีที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความงดงาม ความงามของนางนั้นทำให้ดวงตาของผู้พบเห็นพร่ามัวไปหมด นาโอมิคิดว่านิสัยของเอลิซ่านั้นจะเอาแต่ใจมากกว่านี้ซะอีกเพราะเท่าที่ดูนางน่าจะถูกเลี้ยงดูมาด้วยความตามใจ ท่านแกรนด์ดยุครักลูกสาวของเขามากกว่าใครทั้งนั้น

แต่เอลิซ่ามิได้เป็นอย่างที่เธอคิดเลยสักนิด ภายใต้ใบหน้าที่งามล้ำคือจิตใจที่งดงามยิ่งกว่า เจ้าบาร์ตันคนโง่ผู้นั้นเลือกสตรีได้ดีมากทีเดียว เธอไม่แปลกใจอีกแล้วว่าทำไมรอบตัวของเอลิซ่าถึงได้มีแต่คนที่รักนาง

เพราะว่านางนั้นคู่ควร..

"ข้ามิได้หน้าด้านหน้าทนถึงขนาดจะบอกให้เจ้าช่วยเหลือหรอกนะ ที่ข้ามาพูดคุยกับเจ้าในวันนี้เพราะว่าเรื่องนี้ไม่อาจพูดคุยกับใครได้เลย..ข้าจึงจำเป็นที่จะต้องมาระบาย..กับใครสักคน"

"ไม่เลย ข้าไม่ได้หวงท่านพ่ออะไรขนาดนั้นและหากว่าเจ้าสามารถทลายเกราะเหล็กเข้าไปในหัวใจของท่านพ่อได้ ข้าเชื่อเหลือเกินว่าเจ้าจะต้องเป็นสตรีที่โชคดีที่สุดในโลกนี้เลย"

เพราะท่านพ่อนั้น หากได้รักใครแล้ว..ท่านพ่อจะทุ่มเททั้งชีวิตเพื่อได้รักสตรีผู้นั้นเลยล่ะ ในใจของเธอนั้นหวังเป็นอย่างยิ่งว่าท่านเทพอีรอสจะดลบันดาลให้ท่านพ่อได้มีความรักอีกครั้งกับสตรีสักนางหนึ่ง

รอยยิ้มของนาโอมิในวันนี้มันงดงามมากกว่าทุกวัน..

"ขอบคุณนะเอลิ แน่นอนว่าระหว่างนี้ข้าจะทำงานในส่วนของบาร์ตันให้ดีที่สุด และเมื่อถึงวันที่ข้าได้ออกไปจากที่นี่ ข้าจะไปสารภาพความในใจกับท่านแกรนด์ดยุค"

"ข้าเอาใจช่วยนะนาโอมิ"

.....

"มันออกจะน่าหงุดหงิดเล็กน้อยที่ลูกกลับมาจากอาเชน่าแล้วไปที่พระราชวังก่อนจะมาหาพ่อ..เอลิ อย่าท้าทายความอดทนของพ่อนักลูกรัก"

ลีอองส่ายหน้าเบาๆ

"อย่าไปฟังเลยลูกสะใภ้ พ่อของเจ้าก็แค่หัวเสียที่เดินหมากแพ้อาก็เท่านั้น"

ภาพที่เธอเห็นจนชินตานั่นก็คือท่านอาและท่านพ่อนั้นมาเล่นเดินหมากด้วยกันทุกวัน ท่านอาลีอองได้วางมือจากทุกสิ่งทุกภายใต้การดูแลรับผิดชอบของลามอนซ์แล้วอย่าเต็มตัว ภาระทุกอย่างจึงตกไปที่เลเซน

และตอนนี้ดูเหมือนว่าเขาจะจัดการทุกอย่างให้เข้าที่เข้าทางได้แล้ว หลังจากพยายามจัดระเบียบดัชชีของเขามาเป็นเวลาปีเศษ

"สวัสดีค่ะท่านอา เลเซนสบายดีไหมคะ?"

"สบายดีรึเปล่าไม่รู้ แต่เรื่องความรัก..เขาไม่เคยชายตามองสตรีใดนอกจากลูกสะใภ้เพียงคนเดียว"

ฮาซานขมวดคิ้วเมื่อลีอองเรียกเอลิซ่าว่าลูกสะใภ้

"ขอล่ะลีออง เจ้าคงไม่อยากถูกฝังอยู่ที่ท้ายคฤหาสน์คามิลหรอกใช่ไหม?"

"ถึงตอนนี้จะยังไม่ใช่แบบเต็มตัวแต่ในอนาคตนางคือลูกสะใภ้ของข้าอย่างแน่นอน"

เอลิซ่าหัวเราะเบาๆ เธอหยิบใบชาขึ้นมาเพื่อจัดการชงชาให้ท่านพ่อและท่านอา

"เรื่องนั้นเจ้าจะต้องไปคุยกับอีวานเอาเองนะ ให้ลูกชายเจ้าไปต่อรองกับเจ้าบ้านั่น.."

"อ่า..ช่างน่าประทับใจยิ่งนักฮาซาน เจ้ากล้ากล่าวนินทาข้าว่าเจ้าบ้านั่นได้อย่างไรกัน?"

วันนี้เขาก็ยังคงเจิดจรัสอยู่เสมอ ท่านอีวานสวมชุดนักบุญสีขาวที่ปักด้วยดิ้นสีทอง ดูสง่างามราวกับเทพบนสรวงสวรรค์เลย ที่รอบตัวของเขามันเหมือนกับว่ามีแสงสีทองเปล่งออกมายังไงอย่างนั้นเลย

นี่คือการตกหลุมรักคนเดิมซ้ำๆใช่ไหมนะ ท่านอีวานของเธอจะมาทำให้หัวใจของเธอเต้นแรงไปทำไมกัน!

"ตายยากจังนะ.."

"เรื่องนั้นมันแน่นอนอยู่แล้ว อย่างน้อยที่สุดข้าจะตายทีหลังเจ้าอย่างแน่นอนท่านพ่อตา"

การเถียงอีวานคือเรื่องที่ฮาซานไม่อยากจะทำสักเท่าไหร่นัก เขาได้แต่ถอนหายใจเบาๆ

"ลมอะไรหอบเจ้ามาได้คาดินัน อย่าบอกว่ามาเพราะว่าคิดถึงลูกสะใภ้ของข้า!

ลีอองกล่าวก่อนจะรับถ้วยชาที่เอลิซ่าส่งให้

"นางคือภรรยาของข้าต่างหาก บอกเลเซนหากเขาเอาชนะข้าได้ข้าถึงจะส่งมอบเอลิซ่าให้.."

"ใครมันจะไปเอาชนะตาเฒ่าแบบเจ้าได้ห๊ะ!"

"เช่นนั้นก็ไปบอกให้เขาตัดใจซะ"

การเถียงกันที่มันเริ่มขึ้นมาทุกครั้งที่พบหน้าและไม่มีทีท่าว่าจะจบลงโดยง่าย เธอไม่อยากจะกล่าวห้ามเพราะการห้ามท่านอีวานมันจะพานทำให้เขาโกรธเธอเปล่าๆ เธอไม่ลืมหรอกนะว่าการง้อท่านอีวานนั้นถือเป็นเรื่องยากระดับชีวิตเลย

อีวานวางบัตรเชิญลงเบื้องหน้าของฮาซาน

"งานเลี้ยงแรกของฤดูกาลหาคู่ งานเลี้ยงคฤหาสน์แลนเดอร์ที่มีการจ่าหน้าซองถึงเอลิซ่าอย่างชัดเจน"

เริ่มแล้วสินะ ถึงแม้เวลาจะล่วงเลยมาหนึ่งปีเพราะการประชวรขององค์อดีตจักรพรรดิไฮเวสแต่พอมีประกาศอนุญาตให้จัดงานก็เลือกที่จะจัดงานในทันทีเลยนะท่านพี่โจชัวร์

เรื่องราวที่ค้างคาและปริศนาในอดีตกำลังจะถูกเปิดออกมาอีกครั้ง และครั้งนี้เธอจะไม่ยอม..พ่ายแพ้อย่างแน่นอน

จะต้องถามท่านพี่อาเรียให้ได้ว่าทำไม..ถึงต้องยินยอมละทิ้งชื่อเสียงเพื่ออยู่เคียงข้างท่านพี่โจชัวร์ เธอไม่ได้มองโลกในแง่ดีขนาดที่จะคิดว่าท่านพี่อาเรียถูกบังคับ

แต่เธอกลับมองเห็นถึงอำนาจของวาจาศักดิ์สิทธิ์ต่างหาก

เพราะฉะนั้นการเดินเข้าถ้ำเสือในครั้งนี้จะต้องวางแผนเอาไว้เป็นอย่างดีพอสมควร เพราะเราไม่สามารถพลาดได้เลย ถ้าเธอพลาดท่านพี่บาร์ตันจะถูกเล่นงานอย่างแน่นอน

พร้อมทั้งบัลลังก์องค์จักรพรรดิ..ที่จะถูกช่วงชิงไป