พี่แท็ค…
“เอาแล้วโว๊ย เห็นหน้าแฟนเก่าแล้วจำไม่ได้เลยดิ” ไม่ทันได้พูดอะไรเสียงโห่ล้อเลียนก็ดังขึ้นอีก “มันเปลี่ยนไปเยอะมากเลยเห็นป่ะ ขนาดพวกพี่ยังจำแทบไม่ได้เลย”
‘นี่พี่แท็คไง ไอ้อ้วนของซินอ่ะ’ บอกเลยว่าวินาทีนี้ฉันไม่สามารถลดละสายตาไปจากหน้าพี่แท็คได้เลย นี่อย่าบอกนะว่าเขาคนนี้จะเป็นผู้ชายคนนั้นจริงๆ
ตึงง!
“โห่ห่าอะไรกันนักวะ?” แต่แล้วเสียงร้องแซวของทุกคนก็ต้องเป็นอันเงียบลง เมื่อผู้ชายที่หายไปจากวงสนทนาสักพักใหญ่ ย้อนกลับมาพร้อมกระแทกขวดวอดก้าราคาแพงในมือลงกับโต๊ะ เรียกความสนใจของทุกคนรวมไปถึงฉันให้หันมองได้ทันที
ใบหม่อนที่นั่งไม่มีปากมีเสียงอยู่นาน พอเห็นสถานการณ์รอบตัวฉันไม่ดีนัก เธอก็รีบดึงตัวฉันให้กลับลงไปนั่งข้างเธออีกครั้ง พลางกุมมือฉันเอาไว้คล้ายกับจะปลอบใจ
“ไอ้โซ่ มึงมาก็ดีแล้ว มึงจำได้ป่ะว่าไอ้ห่านี่ใคร?” แต่ก็ใช่ว่าคำถามของพี่โซ่จะทำให้เพื่อนสมัยเรียนหยุดมีปากมีเสียงได้ซะท
