Episode 1
CHARACTER
เซญ่า (ลูกสาวคนโตของไอริชxติว)
อายุ 30 ปีบริบูรณ์ ทำแบรนด์เครื่องสำอางค์
"อย่าเอาเรื่องนี้ไปบอกใครเด็ดขาดเลยนะ!"
บุ๊คส์
อายุ 3X ปี (ไม่บอกหรอก เดี๋ยวคนเรียกลุง)
"ฝากลูกไว้สักคนดีไหมเนี่ย?"
น้องสาว 'อลิน' พี่ชาย 'อลัน' ฝาแฝดทั้งคู่ (ลูกของซินอี๋xคีย์)
อายุ 10 ปี เรียน ป.4
"อลินรักน้าบุ๊คส์ที่สุดเลยค่ะ!"
"ผมรักน้าเซญ่านะครับ!"
Episode 1
"ไม่อ่ะ ผู้ชายทั้งหมดนี่ฉันไม่จ้าง!" เสียงหวานใสของฉันเอ่ยดังขึ้นด้วยความหัวเสียหลังจากที่พยายามคัดนายแบบที่จะมาเป็นพรีเซ็นเตอร์ให้กับแบรนด์เครื่องสำอางค์ตัวใหม่ของฉัน
"แต่คุณเซค่ะ ทั้งหมดที่เราเลือกมาล้วนเป็นนายแบบชื่อดังทั้งนั้นเลยนะคะ" เลขาส่วนตัวฉันเอ่ยดังขึ้นพลางทำหน้าลำบากใจก่อนจะเก็บแฟ้มประวัติของนายแบบแต่ละคน ซึ่งเลขาของฉันก็ได้หามาให้ประมาณห้าสิบคนได้ แต่ก็ไม่มีคนไหนถูกใจฉันสักคนแม้ว่าพวกเขาจะหน้าตาหล่อและหุ่นดีมากก็ตาม
แต่เข้าใจป่ะว่ามันไม่เข้าคอนเซ็ปท์สินค้าฉันเลย ฉันต้องการคนที่หล่อและใสซื่อบริสุทธิ์ในเวลาเดียวกัน แต่คนที่เลขาฉันคัดมานั้นมีแต่ความเซ็กส์ซี่น่าดึงดูดชวนหลงใหลแบบเย้ายวนทั้งนั้น ให้ตายสิ!
"ไปหามาใหม่จนกว่าฉันจะถูกใจ!" ฉันบอกออกมาก่อนจะไล่เลขาให้ออกไปจากห้องทำงานฉัน ฉันว่าชาตินี้ฉันคงจะหานายแบบที่ตรงกับคอนเซ็ปท์น้ำหอมของชายหนุ่มที่ใสซื่อบริสุทธิ์ไม่ได้แน่ๆ แต่ฉันก็พอจะคิดออกหน่อยนึงนะว่าใครเหมาะที่จะเป็นพรีเซ็นเตอร์สินค้าของแบรนด์ฉัน...
ถ้าเป็นหมอนั่นละก็... อาจจะทำได้ก็ได้!
"นี่เธอ อย่าเอาแต่จ้องฉันได้ไหม " เสียงทุ้มเข้มของร่างสูงเอ่ยดังขึ้นพลางใช้สายตาคมเข้มมองฉันอย่างเอือมระอาเมื่อเห็นว่าฉันเอาแต่จ้องเขาตั้งแต่หัวจรดเท้า
ชายร่างสูงตรงหน้าของฉันถือว่าเป็นผู้ชายที่มีเสน่ห์และเพอร์เฟคในทุกด้าน อีกทั้งยังเป็นที่ฮอตฮิตในหมู่สาวๆอีกด้วย เขาได้เปิดร้านคาเฟ่ซึ่งมีกาแฟและขนมขาย เหมือนร้านคาเฟ่ทั่วๆไป
แต่ที่แปลกและน่าสนใจก็คือพนักงานเสริฟ์ทุกคนจะต้องแต่งชุดเมดหรือเรียกสั้นๆว่าชุดแม่บ้าน ส่วนผู้ชายก็จะแต่งชุดสูทที่เหมือนชุดพ่อบ้านและจะเรียกลูกค้าว่าคุณหนูและคุณชาย เป็นคาเฟ่ที่แปลกใหม่และน่าสนใจทำให้เขามีลูกค้าเข้ามาเยือนไม่ขาดสาย
ส่วนเจ้าของร้านนั้นก็เป็นคนรู้จักของฉันเอง ไม่สิต้องเรียกว่าเป็นคนรู้จักจากเพื่อนของสามีของเพื่อนฉันต่างหากถึงจะถูก ที่สำคัญหมอนี่ก็มีหน้าตาที่ดูดีใหม่เบา ใบหน้าหล่อคมเข้มที่ดูจะอ่อนโยน จมูกโด่งเป็นสัน ปากแดงกระจับน่าจูบ
อีกทั้งยังมีเรือนผมสีน้ำตาลอ่อนทำให้ใบหน้าของเขาดูอ่อนโยนมากกว่าเดิม ใช่! นี่คือผู้ชายที่ฉันกำลังค้นหาอยู่ เขาเหมาะที่จำเป็นพรีเซ็นเตอร์ให้กับแบรนด์เครื่องสำอางค์ของฉันที่สุด!!!
"นายอยากลองทำงานเป็นนายแบบบ้างป่ะ?" ฉันเอ่ยถามด้วยรอยยิ้มก่อนจะหยิบแก้วกาแฟยกขึ้นจิบเล็กน้อย
"ไม่อ่ะ" เสียงทุ้มเข้มเอ่ยปฏิเสธทันทีอย่างไม่ใคร่คิด นี่เขาไม่คิดจะคิดก่อนพูดบ้างรึไงนะ!
"ทำไมอ่ะ ฉันมีค่าจ้างให้ด้วยนะ ถ้านายมาเป็นนายแบบน้ำหอมตัวใหม่ของบริษัทฉันละก็ ฉันจ่ายนายจนกว่านายจะพอใจเลย!" ฉันบอกออกมาตามตรงก่อนจะทำหน้าออดอ้อนเขา แม้ว่ามันจะไม่ได้ผลเลยก็ตาม เพราะหมอนี่เหมือนจะมีภูมิต้านทานผู้หญิงพอควร
"หึ เงินแค่นั้นฉันไม่เอาหรอก แต่ถ้าจ่ายด้วยร่างกายของเธอก็ว่าไปอย่าง" ร่างสูงกระตุกยิ้มที่มุมปากพลางมองฉันด้วยแววตาเจ้าเล่ห์
"จะบ้าเหรอ ฉันไม่ได้ขายตัวนะ!"
"งั้นฉันก็ไม่ทำอ่ะ" ร่างสูงเอ่ยพลางทำหน้าเซ็งๆก่อนจะตั้งหน้าตั้งใจชงกาแฟต่อ และเขาก็ยื่นขนมเค้กสูตรใหม่ของร้านมาให้ฉัน
"ลองกินนี่ดิ เผื่อจะอารมณ์ดีขึ้น" เสียงทุ้มเข้มเอ่ยบอกก่อนจะตักเค้กชิ้นนั้นและป้อนใส่ปากฉัน ฉันพยักหน้ารับเล็กน้อยก่อนจะอ้าปาก แต่สุดท้ายเขาก็คว้าช้อนใส่ปากตัวเองแทน
"นะ...นี่ นาย! ไหนบอกให้ฉันกินไง " ฉันเริ่มจะโมโหกับท่าทางขี้เเกล้งของเขาแล้วจริงๆ
"แบร่" ร่างสูงเเลบลิ้นปลิ้นตาให้กับฉันอย่างยียวน ทำไมเขาชอบกวนประสาทฉันอยู่ตลอดเลยนะ ไม่เข้าใจจริงๆ!
"บุ๊คส์! ไม่ว่ายังไงฉันก็ต้องบังคับให้นายมาเป็นพรีเซ็นเตอร์น้ำหอมของฉันให้ได้" ฉันบอกออกมาอย่างเเน่วแน่ก่อนจะแย่งช้อนจากมือของเขาและตักเค้กชิ้นนั้นเข้าปากทันที
"ใช้ช้อนเดียวกัน เหมือนจูบทางอ้อมเลยอ่ะ" ร่างสูงเอ่ยขึ้นอย่างขำๆก่อนจะยิ้มบางๆให้ฉันเล็กน้อยทำให้ใบหน้าหวานของฉันถึงกับร้อนฉ่าทันที คะ...แค่จูบทางอ้อมใครจะไปสนกัน และฉันก็ไม่ได้คิดอะไรแบบนั้นด้วย
"ในสมองของนายคงจะมีแต่เรื่องลามกใช่ป่ะ" ฉันเบ้ปากเล็กน้อยก่อนจะพยายามปรับสีหน้าให้เป็นปกติเท่าที่จะทำได้ ฉันไม่อยากจะแสดงอาการเขินใดๆให้คนอย่างเขาเห็น เพราะว่าในสายตาของเขาที่เขามองฉันอยู่ตลอดคงจะคิดว่าฉันเป็นผู้หญิงสวยแสบซ่า อะไรประมาณนั้นแน่ๆ เพราะว่าหน้าตาของฉันมันเป็นอย่างงั้น และคำพูดแรกที่เขาพูดกับฉันก็คือ 'ยัยแรด'
จะบอกอะไรให้อย่างก็ได้ อะแฮ่ม งั้นขอแนะนำตัวก่อนแล้วกัน ฉันชื่อ 'เซญ่า' เป็นลูกของแม่ไอริชพ่อติว ฉันใกล้จะอายุ 30 ปีบริบูรณ์แล้ว แก่ใช่ไหมละ! แต่หน้าตาฉันยังสาวอยู่นะขอบอก คนมักจะทักว่าฉันเพิ่งจะอายุ 20 ใช่ไหมเนี่ย(ขี้โม้) ฉันมีเพื่อนสนิทชื่อ 'ซินอี๋' ตอนนี้เธอแต่งงานไปแล้วกับผู้ชายที่ชื่อ 'คีย์' และคีย์ก็มีเพื่อนสนิทชื่อ 'บุ๊คส์' ส่วนเหตุผลที่ทำให้เราสองคนรู้จักกันได้นั่นก็เพราะว่าฉันกับเขาเรารู้จักกันตอนที่ไปงานแต่งงานของซินอี๋กับคีย์
เหมือนว่าพวกเราจะคุยกันถูกคอละมั้ง เลยรู้จักกันมาจนถึงทุกวันนี้ แถมฉันก็รู้สึกว่าเขาเองก็คุยสนุกด้วย ไม่เหมือนกับผู้ชายคนอื่นที่ชอบเข้าหาฉันเพราะว่าหน้าตา แถมพวกนั้นก็เหมือนจะฝืนคุยๆกับฉันซะด้วย
เห็นแบบนี้ฉันก็หน้าตาสวยนะ ใบหน้าฉันเป็นรูปไข่ได้รูป จมูกยังโด่งตามธรรมชาติอีกด้วย ปากก็ไม่ได้ไปทำ กระจับตั้งแต่เกิดมาแล้ว ผิวพรรณยังขาวจั๋วอีกต่างหาก แล้วฉันก็ชอบแต่งหน้าจัดๆทาปากแดงเป็นสไตล์ของตัวเอง เมื่อผู้ชายเห็นก็มักจะคิดว่าฉันเป็นผู้หญิงที่ผ่านโลกมาเยอะ แต่ตามจริงฉันไม่เคยมีอะไรกับใครมาก่อน ถึงแม้ว่าจะเคยมีแฟนมาบ้างก็ตาม นั่นเป็นความลับที่ฉันไม่เคยบอกใครมาก่อนเลย
"แล้วนายจะไม่เป็นนายแบบให้แบรนด์ฉันจริงๆใช่ป่ะ?" ฉันเซ้าซี้ถามอีกครั้งเผื่อเขาจะใจอ่อน
"ก็บอกแล้วไงว่าถ้าเธอจ่ายด้วยร่างกายเธอฉันอาจจะคิดอีกทีก็ได้"
"เหอะ ไม่มีทางที่คนอย่างฉันจะลดตัวไปมีอะไรกับคนต่ำๆอย่างนายหรอกนะ " ฉันเอ่ยขึ้นด้วยความโมโห ในเมื่อเขาปากร้ายใส่ฉันแบบนี้ฉันก็ปากร้ายกลับมั่ง
"ฉันเองก็ไม่ได้อยากจะมีอะไรกับคนขี้เหร่แบบเธอหรอกนะ "
"นี่นาย... ชิ๊! ฉันไม่ยอมแพ้หรอกนะ ฉันจะมาหานายที่ร้านทุกวันจนกว่านายจะใจอ่อนเป็นนายแบบให้ฉัน!"