สามวันผ่านไป
ของขวัญนั่งทำงานอยู่หน้าห้องของประธานบริษัทดั่งเช่นทุกวัน แต่สิ่งที่ดูแปลกตาไปกว่านั้นก็คือการแต่งหน้ามาทำงานของเธอ จากผู้หญิงแต่งหน้าอ่อนหวานกลับกลายต้องมาแต่งหน้าจัดจ้านเพราะร่องรอยฝ่ามือของธนากรนั้นมันยังคงไม่หายดี แต่ตอนนี้มันก็เริ่มจางลงเพราะเหตุการณ์ในครั้งนั้นล่วงเลยผ่านมาหลายวันแล้วนั่นเอง
"ไม่มีเอกสารอะไรที่ฉันจะต้องเซ็นแล้วใช่ไหม"ของขวัญถึงกับสะดุ้งด้วยความตกใจเมื่อได้ยินเสียงของคุณองอาจผู้เป็นพ่อของธนากร สามวันมาแล้วธนากรได้หายออกไปจากชีวิตของเธอ ไม่โทรหา ไม่มาให้เห็นหน้า ไม่มาทำงาน มันยิ่งทำให้เธอคิดถึงเขาถึงแม้ว่าก่อนจากกันเขาจะทำไม่ดีเอาไว้กับเธอก็ตาม
"ไม่มีแล้วค่ะท่าน"
"ถ้าอย่างนั้น ฉันกลับก่อนก็แล้วกัน หากมีเอกสารอะไรเร่งด่วนส่งเข้าอีเมลของฉันก็แล้วกันนะ"คุณองอาจเอ่ยสั่งก่อนจะรีบก้าวขาเดินออกไปอย่างเช่นทุกวันหลังจากที่ทำงานเสร็จ ยามตกเย็นแบบนี้มันชั่งหน้าเห
