EP 4 ใบสั่ง
1243 คำ
“ก็ไม่อยากได้นี่ รางวัลดินเนอร์กับดาราบ้าบออะไรนั่น อยากได้รางวัลที่สองมากกว่า”
เธอตอบเสียงหงอย นัยน์ตาเศร้าสร้อยมองออกจากกระจกรถไปยังกลุ่มคนที่สาดน้ำจากรถคันหนึ่ง ไปยังรถอีกคันอย่างสนุกสนานเบื้องหน้าอย่างแอบเสียดายไม่หาย ลาภปากก้อนใหญ่ขนาดนั้นหลุดมือเธอไปอย่างเฉียดฉิวได้ยังไงไม่รู้
หญิงสาวจมดิ่งอยู่กับความคิดตัวเอง อยู่กับเมนูหลากหลายกินให้ตายก็ไม่มีเบื่อของร้านอาหารในดวงใจจนแทบน้ำลายสอ จึงไม่ทันสังเกตว่าอัศนีกำลังคลี่รอยยิ้มรู้ทันปนอ่อนใจ ก็นี่ไงล่ะ... คบกันมายี่สิบปีจนรู้พุงรู้ไส้ รู้ว่าเธอคิดอะไร เขาถึงจัดให้มีเกมชิงโชคนั่นขึ้นมาและหลอกล่อจนหวานใจหลงเชื่อ ส่งชิ้นส่วนห่อราเมงไปตามที่เขาบอก
เพื่อให้เธอได้รางวัลที่หนึ่งตาม ‘ใบสั่ง’ ของเขาผู้เป็นเจ้าของโพรเจกต์
เขารู้อยู่แล้วว่าหวานใจหวังรางวัลที่สอง แต่แล้วไงล่ะ? อาหารฟรีหนึ่งมื้อบนเรือยอร์ชที่เธอสามารถเก็บข้อมูลไปเขียนนิยายได้
หวานใจก็ไม่น่าจะปฏิเสธนี่!
ช่วงปลายเดือนที่แล้วเขาเองก็วุ่นวายกับการพาดาราวัยรุ่นกลุ่มหนึ่งไปโปรโมทละครเรื่องใหม่ที่ประเทศจีนและอยู่เที่ยวกันต่อ เรื่องงานและการตัดสินใจทุกอย่างก็ยกให้ผู้ใต้บังคับบัญชาจัดการเพราะไม่อยากปวดหัวกับเรื่องเดิมๆ ปัญหาเดิมๆ ในเวลาที่ควรสนุกให้สุดเหวี่ยง พอกลับมาเหยียบแผ่นดินไทยก็ถูกตามตัวไปงานวันเกิดเพื่อนสมัยเรียน
จนได้เจอ วิกกี้ แม่เสือสาวคนนั้น...
กว่าจะรู้ว่าหวานใจสละสิทธิ์ในรางวัลและทีมงานตัดสินใจจับรางวัลใหม่ ได้สาวประเภทสองร่างใหญ่บึกบึนผู้คลั่งไคล้ปฏิญญาอย่างหาที่เปรียบไม่ได้มาแทน ก็เมื่อตอนเพื่อนซี้โทรมาไซโคเขาหลังจากดินเนอร์เลิกแล้ว
อัศนีแอบหัวเราะในคอเบาๆ
คิดแล้วก็ยังขำไม่หาย เขาเห็นในวีทีอาร์ทีหลังว่าปฏิญญาถูกลวนลามทั้งทางสายตา คำพูดจา และรวมถึงมือปลาหมึกของแม่สาวถึก เสียจนอกสั่นขวัญผวา พอตั้งสติได้ก็มาเค้นถามหาที่อยู่ของหวานใจอย่างปัจจุบันทันด่วน แล้ววางแผนจะ ‘จีบ’ เธอด้วยวิธีของตัวเองโดยไม่ขอพึ่งพาเขาอีก เพราะยังสยองกับเรื่องคราวก่อนไม่หาย
แต่จนป่านนี้อัศนีก็เห็นว่าปฏิญญากำลังเอาแต่ถอยหลังลงคลอง การพยายามเข้าหาหวานใจแบบกระโดดเข้าใส่ตรงๆ แบบนั้น รังแต่จะทำให้หญิงสาวรำคาญและไม่เข้าใจมากกว่า เฮ้อ! ดูสิ สุดท้ายก็ไม่พ้นต้องถึงมือเขาอีกจนได้...
นัยน์ตาคมแอบเหลือบมองสาวสวยข้างกายที่กำลังมองออกไปนอกหน้าต่างรถยนต์อย่างขอลุแก่โทษอยู่ในใจ
อย่าโกรธเราเลยนะแอ้ม...
ที่ทำทุกอย่างมาจนถึงตอนนี้ ก็เพื่อเธอคนเดียวนะ
หวานใจทราบอยู่แล้วว่าอัศนีจะพาดาราในสังกัดมาทำบุญที่บ้านโอบรักวันนี้ตามความสมัครใจโดยไม่มีการทำข่าว แต่ไม่ทันคิดว่าจะมีดารามากหน้าหลายตาเดินทางกันมามากมายขนาดนี้ ลานกว้างหน้าอาคารสันทนาการถูกจัดเป็นลานกิจกรรมและมีการตั้งเวทีขนาดเล็ก เธอจำได้ว่าเด็กสาวสามคนบนเวทีที่กำลังร้องเพลงจังหวะสนุกๆ นั้นคือสามนางเอก แนวหน้าของไทยที่กำลังดังคับประเทศจากนวนิยายซีรีย์ที่ถูกทำไปผลิตเป็นละครฟอร์มยักษ์เมื่อปลายปีก่อน
“รู้จักเมเม่ เมธาวี ใช่ไหม?” อัศนีเอ่ยถามหลังจากเปิดประตูรถให้ และรอจนเพื่อนสาวก้าวลงจากรถมายืนข้างกัน จึงแตะข้อศอกเป็นสัญญาณให้เดินไปข้างๆ “จะพาไปแนะนำให้รู้จัก”
หวานใจขืนตัว หยุดยืนนิ่ง ความคิดในสมองตีกันมั่ว ก็จริงอยู่ว่าเธอเป็นแฟนละครของเมธาวี เป็นแฟนคลับตัวยงเชียวล่ะ! แต่นานมาแล้วหลังจากเรียนจบมหาวิทยาลัยที่เธอกลายเป็นคนเก็บตัว ไม่ทำความรู้จักเพื่อนใหม่ๆ ไม่สุงสิงกับใครอีกนอกจากพบเจอพูดคุยกับเพื่อนสมัยเรียนบ้างบางคราว
และมีครั้งหนึ่งที่เธอแอบได้ยินอดีตเพื่อนสนิทสมัยมัธยมปลายสองคนนินทาเธอในห้องน้ำว่านับวันยิ่งจืดชืด น่าเบื่อ
ไม่น่าชวนมาเลย เสียบรรยากาศ!
นับจากนั้นเธอก็กลายเป็นคนเก็บตัวอย่างจริงจัง ไม่ออกไปไหน ไม่พบปะกับใคร เพราะไม่อยากเป็นตัวปัญหาหรือทำให้คนอื่นรู้สึกไม่ดีแบบนั้นอีก... ยกเว้นการมาหาแม่อ้อยและน้องๆ ในบ้านโอบรักแห่งนี้ทุกสุดสัปดาห์เป็นประจำ และอาจยกเว้นการพบปะนัดเจอเพื่อนเพียงคนเดียวคืออัศนีเท่านั้น เพราะเธอมั่นใจว่าเขาเข้าใจในสิ่งที่เธอเป็นตลอดมา
“ไม่เอาหรอก” หวานใจเอ่ยบอกอุบอิบ ใบหน้าสวยคมก้มต่ำ “เราจะไปเปลี่ยนกางเกง ขอนะสายฟ้า... ไม่ต้องพาใครมาแนะนำให้เรารู้จัก เราเคยคุยเรื่องนี้กันแล้วนะ”
“แต่...”
“พี่แอ้ม! พี่แอ้มมาแล้ว”
บรรดาเด็กกำพร้าหญิงชายที่กรูกันเข้ามากอดเอวพี่สาวต่างสายเลือด ทำให้อัศนีชะงัก ชายหนุ่มยอมให้เด็กๆ ฉุดมือฉุดแขนบางๆ ของหญิงสาวห่างเขาออกไปโดยไม่อาจทำอะไรได้ดีกว่านี้ จวบจนกระทั่งแผ่นหลังบอบบางหายลับไปในตัวบ้าน
น้ำถังหนึ่งจึงถูกบรรจงสาดใส่หน้าเขาดัง...
ซ่า!
“สุขสันต์วันสงกรานต์เว้ย!”
มือหนายกขึ้นลูบน้ำออกจากตาโดยไม่ต้องคิดเลยว่าใครคือตัวการเรื่องนี้ เสียงหัวเราะคิกคักดังรอบกาย ก่อนที่เด็กชายคนหนึ่งจะวิ่งเอาปืนฉีดน้ำอันใหญ่มาให้อย่างรู้ใจ
“อย่ายอมนะคับพี่สายฟ้า!”
“ขอบใจมาวิน”
เอ่ยบอกเด็กชายอย่างสนิทชิดเชื้อแล้วก็วิ่งไล่ฉีดน้ำใส่เพื่อนตัวดีอย่างบ้าคลั่ง เสียงหัวเราะดังอวล และคนถูกไล่ตามผู้เป็นแขกแปลกหน้าก็ถูกเด็กๆ รุมสาดน้ำไปตลอดทาง ช่วยกันรุมเอาคืนให้อัศนีอย่างถึงพริกถึงขิง จนร่างสูงใหญ่ทรุดลงนั่งกับพื้นยอมแพ้
“รุมแบบนี้ขี้โกงนี่หว่า” ปฏิญญาโวยวาย “มาแบ่งข้างกันดีกว่า หัวหน้าฝ่ายไหนแพ้เย็นนี้ต้องเลี้ยงเอ็มเคพวกเราทั้งบ้าน!”
เสียงเฮฮาแบ่งข้างกันเล่นดังเข้ามาถึงภายในอาคารจนหวานใจอดแอบชะโงกดูทางหน้าต่างห้องไม่ได้ เธอเห็นบรรดาเด็กชายกลุ่มหนึ่งเกาะติดอัศนีกันแจ และอีกกลุ่มกำลังพากันถอดเสื้อออกเพื่อเป็นการประกาศชัดเจนว่าอยู่ข้างเดียวกับชายหนุ่มตัวสูงผิวขาว ที่เพิ่งถอดเสื้อยืดทีเชิ้ตสีดำโยนทิ้งไปเหมือนกัน อวดมัดกล้ามขนาดกำลังพอเหมาะและรูปร่างแข็งแกร่งงดงามสมชายชาตรีอย่างเหลือเชื่อ หวานใจไม่เห็นหน้าเขา เพราะชายคนนั้นสวมแว่นตากันน้ำสีเดียวกับกางเกงยีนที่สวม
แต่ไม่รู้สิ
เขาดู ‘คุ้น’ จัง!
- ผู้เขียน
