“เอ...ดิฉันมีเรื่องสงสัยอยู่อีกอย่าง หวังว่าคงไม่น่าเกลียดนะคะที่จะถาม...ที่จริงคุณอีฟก็หย่าขาดกับเดเรก เพียซแล้ว คฤหาสน์หลังนี้ก็เป็นของเซจ ทำไมคุณอีฟยังอยู่ที่นี่อีกล่ะคะ?”
อิสลินออกอาการอึ้งไปเล็กน้อยขณะที่คนตั้งคำถามเริ่มสำเหนียกได้ถึงความไม่ปกติ เรเน่ต์มองอีกฝ่ายและพยายามเก็บรายละเอียด ผู้หญิงร่างเล็กตรงหน้าแม้ต่างเชื้อชาติแต่ก็จัดได้ว่าเป็นคนสวยมากทีเดียว เธอดูอ่อนหวานออกจะเศร้า ๆ หญิงสาวกำลังค้นหาอะไรบางอย่างจากแม่หม้ายที่ปรากฏตัวในคฤหาสน์อันเป็นที่อยู่ใหม่ของเซอร์เรนัล์ฟ ผู้ชายเงียบขรึมเดาใจยากคนนั้น
“คือ...ฉัน” เสียงของอิสลินขาดหายเมื่อเห็นร่างสูงใหญ่เดินเข้ามาสมทบ เรเน่ต์รีบหันกลับไปตามดวงตาคู่สวยซึ่งกำลังทอดมองอยู่ในทันที
“เซจคะ”
“ผมนึกว่าคุณยังอยู่ในห้องนั่งเล่น เห็นป้าลิลลี่บอกว่าคุณมาที่นี่ก็เลยตามมาดู”
เซอร์เรนัล์ฟในชุดเสื้อเชิ้ตผ้าฝ้ายลายทางสวมกางเกงสแล็คสีเข้มกล่าวขึ้
