“อิสลินหายใจขัดและยกมือปิดปากตัวเองไว้เมื่อเรียวขางามถูกแยกออกห่างกันเพื่อให้เขาลิ้มรสหวานฉ่ำจากกลีบดอกไม้สีเข้ม หญิงสาวแหงนหงายใบหน้าขณะปรือตามองท้องฟ้ากระจ่างด้วยแสงสีเงินยวง
“ไคลน์...โอ...ไม่นะคะ...ไม่”
เสียงแหบพร่าล่องลอยในกระไอของรัตติกาลขณะร่างงามยกย้ายสะโพกเสนอความชุ่มฉ่ำให้เขาดื่มด่ำในรสแสนหวาน ความสุขกระสันและทุกข์ทรมานทวีขึ้นเรื่อย ๆ หากแต่ก่อนหญิงสาวจะโบยบินขึ้นสู่ชั้นฟ้าเขากลับดึงเธอลงมาด้วยการหยัดกายขึ้น เซอร์เรนัล์ฟยังจับจ้องอยู่บนส่วนโค้งเว้าเบื้องล่างก่อนลดตัวลงต่ำและไล้ปลายนิ้วแกร่งบนกลีบปากบางฉ่ำ
“อีฟ...ผมอาจจะแตกต่างจากเดเรกตรงที่...”
ร่างสูงใหญ่หยุดคำพูดไว้ก่อนจะเลื่อนมือลงมาที่ปลายคางและกระชากความรู้สึกของร่างบางด้วยการบีบมันไว้แน่น
“ไคลน์!...อื้อ!”
“ผมไม่ใช่ผู้ชายอ่อนโยนนุ่มนวล แต่ชอบใช้ความรุนแรงโดยเฉพาะกับผู้หญิงแพศยาอย่างคุณ!”
อิสลินสะดุ้งเฮือกเมื่อแกนกายถูก
