เมื่อหายจากอาการงง หลี่อิงอิงและทุกคนจึงเดินกลับบ้าน เพื่อที่จะกลับไปเขียนนิยายกันต่อ หลี่อิงอิงนึกได้ว่าได้รับจดหมายน้อยมาหนึ่งฉบับที่ลุงเผิงนำมาให้ตอนไปส่งอาหาร ก่อนจะเขียนนิยายเธอจึงได้นำจดหมายขึ้นมาอ่าน
ถึง หลี่อิงอิง
ขอบคุณมากสำหรับอาหาร ผมได้กินแล้วอร่อยมาก และขอบคุณที่จะทำมาให้ทุกวัน คุณเรียกผมว่าเฉิงแทนก็แล้วกัน อย่าเรียกว่าคุณคนนั้นหรือว่าคนใจดีที่สร้างบ้านให้ เพราะว่ามันยาวไป หวังว่าจะมีความสุขกับบ้านหลังใหม่ที่กำลังสร้างและชีวิตใหม่ที่จะเกิดขึ้นหลังจากนี้ ขอให้มีความสุขกับการใช้ชีวิตนะ มีอะไรที่แก้ไขไม่ได้ก็เขียนฝากลุงเผิงมาบอก ที่สำคัญอย่าเขียนใส่ฝากล่องมา ถ้าไม่มีกระดาษจะส่งไปให้
จาก เฉิง
หลังจากที่อ่านจดหมายน้อยจบหลี่อิงอิงก็หัวเราะสุดเสียง จนทั้งสามคนหันมามองด้วยความสงสัย
“เกิดอะไรขึ้นอิงอิง คุณคนนั้นเขาว่ายังไง” หลี่ฮุ่ยหยางถามน้องสาวหลังจากเห็นเธอหัวเราะ
“คุณคนนั้น
