สุดาวดีกวาดสายตามองเรือนเล็กที่เคยเป็นบ้านพักผ่อนของใครบางคนที่เธอเกลียดมาก แต่แล้วใครคนนั้นก็แพ้ความสวยความร้อนแรงของเธอจนต้องหอบลูกหนีไปต่างประเทศ แต่ท่านชายก็ยังจะเก็บเรือนเล็กนี้ไว้ แม้เธอจะขอให้ทุบทิ้งจะได้เอาที่ดินแปลงนี้มาทำสวนสวย ท่านก็ไม่อนุญาต กลับไปสร้างสวนกุหลาบให้เธออีกฟากหนึ่งของวัง ซึ่งใครล่ะอยากได้สวนนั่น แค่อยากถอนรากถอนโคนไม่ให้รกใจเท่านั้นเอง
“ตามฉันมาสิยัยรดา” สุดาวดีหันกลับไปเรียกอีกครั้งเมื่อวรรณรดายังยืนนิ่ง
“คุณคะ”
“ทำไม หรือว่าแกอยากทำงานขี้ข้าแบบนี้ แกนี่... ยัยรดา”
ท่าทางอ้ำอึ้งของวรรณรดาทำให้สุดาวดีหัวเสีย เข้าใจว่าวรรณรดายินยอมทำงานตกต่ำตามที่คุณชายธีรดนย์ต้องการ
“ให้เป็นคุณนายเป็นเมียคุณชายไม่ชอบ ชอบทำตัวเป็นเมียคนใช้งั้นเหรอ แกนี่ต้องขัดเกลาอีกเยอะจริงๆ”
“ไม่ใช่อย่างนั้นค่ะคุณ”
