Chapter 3 ยั่วเย
1262 คำ
“ต๊าย” หวันยิหวายกมือปิดปากอย่างตื่นเต้น “จริงเหรอ แล้วนี่พี่คุณเขาจะอดทนจนถึงวันประกาศผลสอบจริงอะ มันอีกหลายเดือนเลยนะ จะทนไหวเหรอ”
หวันยิหวาอายุน้อยกว่ากฤติยาและสถิตคุณหนึ่งปี จึงให้เกียรติเรียกชายหนุ่มว่าพี่ แต่กับกฤติยาด้วยความที่สนิทกันมากจึงมองข้ามเรื่องอายุไป เห็นกันเป็นเพื่อนเสียมากกว่า
“ดูท่าจะจริงน่ะสิ” กฤติยาถอนหายใจเฮือก “ขนาดชวนเมื่อเช้ายังทำเฉย ดูสิ ทำโทษเราเฉยเลย”
หญิงสาวยกป้ายห้อยคอขึ้นให้เพื่อนรักดูชัดๆ ด้วยใบหน้าหมองเศร้า ก็แค่อยากเอา... ทำไมสถิตคุณไม่เข้าใจอารมณ์ผู้หญิงบ้างเลย
หวันยิหวาทำท่าครุ่นคิด ก่อนยิ้มกว้าง “ถ้าบอกตรงๆ แล้วเขาไม่เอา... ก็ลอง ‘ยั่ว’ ดูสิ ร้อยทั้งร้อย ผู้ชายมีความต้องการทางเพศมากกว่าผู้หญิงอยู่แล้ว”
กฤติยาตาลุกวาว
“ยั่ว... ยังไงดี”
หวันยิหวายิ้มเจ้าเล่ห์ ก่อนกระซิบข้างหูเพื่อนรักบอกแผนการณ์ด้วยความแก่นเซี้ยวและแรงขับดันทางเพศมหาศาลพอๆ กับสาวน้อยในชุดนักเรียนที่นิ่งฟังอย่างตั้งใจ...
สถิตคุณวิ่งจากห้องเรียนไปที่ห้องพยาบาลด้วยใบหน้าเคร่งเครียด ก่อนหน้านี้เขาได้รับไลน์จากกฤติยาว่าหล่อนหกล้มตอนกำลังกวาดใบไม้จนไปเข้าแถวหน้าเสาธงไม่ได้ และขอให้เขาไปหาตอนพักเที่ยงที่ห้องพยาบาล เพราะอาจารย์ให้กินยานอนพัก
“ขออนุญาตครับอาจารย์”
ชายหนุ่มหยุดวิ่งที่หน้าห้อง เสื้อผ้าเปียกซ่กด้วยเหงื่อ เขายกมือไหว้อาจารย์สาวสวยประจำห้องพยาบาล หล่อนกำลังสะพายกระเป๋าและหยิบกุญแจรถพอดี
“อ้าว สถิตคุณ” อาจารย์อัญชีราร้องทัก “มาเยี่ยมกฤติยาเหรอ อยู่เตียงในสุดโน่นแน่ะ กินยาแก้ปวดแล้วหลับไปตั้งแต่คาบแรกยังไม่ตื่นเลย เธอมาก็ดี ฝากปลุกไปกินข้าวด้วย เดี๋ยวอาจารย์จะออกไปธุระหน่อย”
“ครับอาจารย์”
ชายหนุ่มยกมือไหว้ขณะอาจารย์สาวสวยเดินผ่าน กลิ่นน้ำหอมราคาแพงฟุ้งกรุ่นในจมูก แต่ก็ไม่หอมละมุนเท่ากลิ่นเนื้อนวลและแป้งเด็กของกฤติยาอยู่ดี...
สถิตคุณสะบัดหัวไล่ความคิดลามกที่บังเกิดขึ้นอย่างห้ามไม่ทัน เขาสูดลมหายใจลึก พยายามไม่คิดถึงเรือนร่างนุ่มนิ่ม กลีบดอกไม้งามลึกลับนุ่มนวลราวกับผ้าซาตินชั้นดี เสียงครวญครางแสนหวาน การสนองตอบอย่างเร้าใจของแฟนสาว
แต่ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ
เขายิ่งเกิดอารมณ์อยากกดเธอลงกับเตียงห้องพยาบาล กระชากชุดนักเรียนโยนทิ้งแล้วขยำขยี้ร่างกายเยาว์วัยงดงาม กระแทกกระทั้นให้เธอคลั่ง ให้เธอพูดกับเขาอีกว่า ‘อยากเอา’ !!!
แต่... เขาทำแบบนั้นอีกไม่ได้ เขาปฏิญาณกับตนเองแล้ว กฤติยางดงามสดใสราวกับดอกไม้แสนหวาน เป็นที่รักของคุณพ่อคุณแม่ของหล่อน และพวกท่านก็ไว้ใจเขามาก
เขาควรทะนุถนอมมากกว่าจะยัดเยียดความกำหนัดของตนเองใส่เธอไม่ยั้งอย่างที่เขาอยากทำทุกๆ วินาที
ชายหนุ่มสูดลมหายใจลึกๆ เดินเข้าไปตรงเตียงด้านในสุดติดหน้าต่างที่ผ้าม่านปิดรอบเตียงสีขาวโปร่งกำลังสั่นไหว... เขาเห็นร่างตะคุ่มของหญิงสาวเป็นเงารางๆ กระทั่งเดินผ่านผ้าม่าน จึงเห็นร่างสวยสะคราญของนักเรียนสาวนอนหลับตาพริ้มท่ามกลางแสงอ่อนๆ ที่ส่องลอดม่านหน้าต่างเข้ามา
กฤติยาเป็นคนสวย... นั่นคือสิ่งที่เขารู้มาตลอด หญิงสาวมีเส้นผมอ่อนนุ่มสีน้ำตาลแก่เหมือนแม่และตอนนี้กำลังสยายเต็มหมอนเพราะเธอปลดเปียออก ปากอวบอิ่มสีชมพูระเรื่อกำลังเผยอนิดๆ ขนตายาวเป็นแพชิดลงกับแก้มขาวอมชมพูดูสุขภาพดี
สถิตคุณกลืนน้ำลายลงคอดังเอื๊อก เมื่อมองจากใบหน้าเยาว์วัยงดงามลงมาตามลำคอระหง เห็นว่าหญิงสาวปลดกระดุมเสื้อนักเรียนไปสองเม็ดอาจจะเพื่อนอนสบายขึ้น แต่ที่น่าประหวั่นคือหล่อนนอนตะแคง เนินอกอวบอิ่มจึงเบียดชิดกันปรากฏแก่สายตาเขาชัดเจน
พรึ่บ!
ชายหนุ่มหันไปปิดผ้าม่านที่กระจกหน้าต่าง ป้องกันไม่ให้ผู้ชายหน้าไหนก็ตามที่อาจเดินผ่านห้องพยาบาลนี้ได้เห็นท่านอนเซ็กซี่และทรวดทรงองค์เอวของสาวคนรักของเขา!
“อือ...” กฤติยาครางเบาๆ ขยับตัวและละเมอเอื้อมมือไปปลดกระดุมเสื้อเพิ่ม เหงื่อเป็นเม็ดที่หน้าผากบ่งบอกว่าเธอกำลังร้อนเพราะนอนอยู่ข้างใต้เครื่องปรับอากาศที่อาจารย์ห้องพยาบาลปรับความเย็นไปกลางห้อง “แม่ขา แอร์เสียเหรอคะ”
หญิงสาวปลดกระดุมหมดแถวในเวลาอันสั้น ก่อนขยับนอนหงาย แหวกเสื้อออกจากกัน เผยให้เห็นทรวงอกขนาดมหึมาซ่อนอยู่ภายใต้บราเซียสีขาวลูกไม้ที่ไม่หนาเท่าไร ผ้าบางๆ ดูเหมือนจะปกปิดหัวนมสีชมพูอ่อนๆ นั้นแทบไม่ได้
อย่างน้อยมันก็ปรากฏแก่สายตาสถิตคุณตอนนี้...
ปัดโธ่เอ๊ย!
ชายหนุ่มสบถในใจ รีบดึงผ้าห่มมาคลุมร่างกฤติยาไว้ แก่นกายบวมเป่งแข็งขึงจนปวดร้าว แต่เขายังคิดไปถึงว่าโชคดีที่ผ้าตัดเสื้อนักเรียนของเธอหนาพอจะปิดหัวนม ไม่อย่างนั้นเขาคงต้องบังคับให้เธอสวมเสื้อซับในมาโรงเรียนตั้งแต่พรุ่งนี้เลย
“อ๊ะ” กฤติยาอุทานเมื่อลืมตางัวเงียมาเห็นแฟนหนุ่มยืนอยู่ตรงหน้าต่างที่ปิดม่านเรียบร้อย “คุณมาเมื่อไร ตีญ่ากินยาแล้วง่วงมากเลย นี่กี่โมงแล้ว”
หญิงสาวลุกขึ้นนั่ง ผ้าห่มหลุดจากร่าง กฤติยาเบิกตากว้างเมื่อเห็นกระดุมเสื้อนักเรียนของตัวเองหลุดออกหมดแถว
“ว้าย!”
สองมือน้อยรีบดึงผ้าห่มปิดบังร่างกายด้วยความสะท้านอายตามสัญชาตญาณ แต่เมื่อตื่นเต็มตาและคิดได้ว่าชายที่ยืนอยู่ตรงหน้าคือคนที่เธออยากอ้าขาให้อย่างที่สุด... กฤติยาก็ยิ้มเขิน ช้อนตามองเขา
“คุณ... แอบทำอะไรตอนตีญ่าหลับน่ะ”
“เปล่าๆ” สถิตคุณรีบยกสองมือปฏิเสธ “ก็ตีญ่าร้อน ละเมอถอดกระดุม คุณเลยห่มผ้าให้”
เขาบอกลุกลี้ลุกลน แก้มแดงอย่างกับลูกตำลึงสุก... ต๊าย! น่ารักเชียว ตีญ่ากัดริมฝีปากอย่างเอ็นดูอยู่ในใจ
“เหรอ...” เมื่อสติกลับมาครบถ้วนแล้ว หญิงสาวก็ข่มความอาย ปล่อยผ้าห่มลงวางบนตัก แล้วค่อยๆ ดึงสายบราเซียข้างขวาลงจากไหล่ขาวนวลราวน้ำนม “แต่ตีญ่ายังไม่หายร้อนเลยนี่นา...”
“ตีญ่า!”
สถิตคุณดุเสียงเบาเพราะกลัวใครจะมาได้ยินเข้า เขาปราดเข้าไปจับมือนุ่มให้หยุดการกระทำน่าหวาดเสียวนั้นเสีย แต่กฤติยากลับฉวยจังหวะนั้นเอื้อมอีกมือไปทางด้านหลัง ปลดตะขอบราเซียอย่างรวดเร็ว
ปึ้ก!
แรงกดจากมือหนาทำให้สายบราที่ถูกปลดกลายเป็นถูกดึงผ่าน ต้นแขนสลักเสลา ทรวงอกตูมๆ ชูชันปรากฏแก่สายตาสถิตคุณโดยไม่มีอะไรมาขวางกั้น ชายหนุ่มถึงกับสะดุดลมหายใจ รีบจับผ้าห่มพันตัวกฤติยาไว้แน่นหนา
“อย่าทำแบบนี้ ตีญ่า”
เขากดเสียงเข้ม กระซิบที่ข้างหูและกอดเธอที่ถูกผ้าห่มพันไว้ เสียงหัวใจของชายหนุ่มกระทุ้งอกดังลอดออกมาจนกฤติยารู้ว่าเธอกำลังทำแต้มนำ!
- ผู้เขียน
