ชาวบ้านต่างก็อ้าปากตาค้างไปกับภาพที่เห็นตรงหน้า พวกเขายังไม่เคยพบบุรุษผู้ใดรังแกสตรีมาก่อนเลย หมอนี่สมกับฉายานายพรานผู้ป่าเถื่อนโดยแท้ แต่ใครใช้ให้สองแม่ลูกคู่นี้สอดปากไปเรื่องของผู้อื่นกันเล่า อีกทั้งยังเป็นเรื่องส่วนตัวของชายหญิง ที่ไม่สมควรเอามาพูดกันโจ่งแจ้งโดยไม่มีหลักฐานเช่นนี้
“ขออภัยเมื่อครู่ข้าได้ยินว่ามีคนพูดถึงบ้านข้า ข้าเลยสะกิดให้ท่านรู้ตัวว่าข้ามาถึงแล้ว มีเรื่องอะไรก็กล่าวออกมาได้เลยข้าพร้อมจะฟังอยู่” เฉิงฉือกล่าวหน้าตาย
ชาวบ้าน “------” สะกิด!! ขอร้องล่ะเจ้าอย่าได้มาใกล้พวกข้าเลย
“ฮ่าๆๆๆๆ สะใจอีเจินจริงจริ๊ง…. เสียดายข้ายังไม่ได้ตบล้างปากเสียให้สนุกมือ เอ้า! ว่ามาสิมีเรื่องอะไรที่ค้างคาใจอยู่อีกก็ว่ามาเลยอีแก่ ส่วนเรื่องผักข้าประกาศเอาไว้ตรงนี้เลยนะ ว่าข้าจะไม่เข้าไปยุ่งเรื่องนี้โดยเด็ดขาด ใครหน้าไหนยังคิดชั่วกับข้าต่อไป ข้าก็จะไม่รอช้าที่จะขยับมือขยับตีนยืดเส้นยืดสายกัน
