บุรุษสามคนขึ้นเขาไปตัดไม้เพื่อเก็บเอาไว้ใช้ในฤดูหนาว พวกเขาได้พบเจอกับชาวบ้านที่ออกมาตัดไม้เช่นกัน ทุกคนต่างก็มีท่าทางกล้าๆ กลัวๆ ไม่กล้าเดินเข้ามาในบริเวณที่พวกเขายืนอยู่
“นี่พวกเขาหวาดกลัวอะไรกันนักหนา พอเห็นพวกเราก็ทำท่าราวกับเห็นสัตว์ร้าย หลานชายเจ้านี่คงมีชื่อเสียงเรื่องความเลวร้ายไม่เบาเลยสินะ”กู่ฟางเย้าแหย่
เฉิงฉือได้แต่กระตุกยิ้มมุมปากเล็กน้อย ใช้มือเดียวจับขวานเหวี่ยงเข้าใส่ต้นไม้ไม่หยุด
“ข้ายังมีสุราเหลืออยู่สองไห เดี๋ยวลงจากเขาแล้วพวกเราไปพบหัวหน้าหมู่บ้านน่าหลางกันหน่อยแล้วกัน อย่างไรก็ต้องแจ้งให้เขารู้ว่าต่อไปเราจะมาพักอาศัยอยู่ที่นี่” กู่เผิงกล่าว
“ดีเหมือนกัน ชวนต้าฉวนกับต้าหลางไปพร้อมกันด้วยเลย พวกเขาคุยด้วยสนุกนัก อาฉือ..เจ้าก็ไปพร้อมกับพวกเราด้วย จะได้ผูกมิตรกับคนในหมู่บ้านเอาไว้บ้าง" กู่ฟางแนะนำ
เฉิงฉือคิดตามแล้วก็เห็นควรด้วย หัวหน้าหมู่บ้านก็เคยยื่นมือเข้ามาดูแลน้
