หลังจากนั้นหลายชั่วโมง
ซ่า...
ผมยืนอยู่หน้าห้องน้ำ... นานเกือบชั่วโมงแล้ว
ไม่มีเหตุผลอะไรมากนอกจากรอให้ลูกพลัมอาบน้ำเสร็จ
ก่อนหน้านี้หลังจากที่ผมไล่ไอ้ครามและสีเพลิงออกไปแล้ว ลูกพลัมก็ไม่พูดคุยกับผมอีกแม้แต่คำเดียว สงครามระหว่างเราถูกปกคลุมด้วยความเงียบ กระทั่งเธอเป็นฝ่ายเดินเข้าห้องน้ำไป
เหมือนลูกพลัมไม่อยากเห็นหน้าผมมากกว่า บางทีเธออาจจะอยู่ในนั้นยันเช้า ดีไม่ดีอาจจะไม่ออกมาเผชิญหน้ากับผมอีกก็เป็นได้
“อาบน้ำหรือจมน้ำตายวะ” ผมสบถขณะมองบานประตูห้องน้ำที่ปิดสนิท เสียงน้ำที่ยังคงไหลกระทบพื้นอยู่ตลอดเวลาทำให้ผมได้คำตอบว่าลูกพลัมยังคงไม่ออกมาง่ายๆ
สุดท้ายผมเลยก้มหน้ามองตลับยาในมือของตัวเอง
มันเป็นยาแก้ฟกช้ำ
ราคาแพงด้วย
ผมยืนรอต่ออีกประมาณยี่สิบนาที ประตูห้องน้ำก็ถูกเปิดออกมา วินาทีนั้นเราสองคนสบตากันอย่างช่วยไม่ได้
ลูกพลัมอยู่ในชุดไปรเวทธรรมดา เสื้อยืดตัวใหญ่และกางเกงวอร์มขายาว เดิม
