ร่างบางรีบชันกายลุกควานหาเสื้อผ้า มองเห็นสภาพเปลือยเปล่าของชายหนุ่มที่เพิ่งผ่านบทรักกับเธอหมาดๆ เมินหนีใจเต้นระส่ำแม้เคยเห็นแต่ไม่คุ้นชิน ทรวงอกอุดมมัดกล้ามท่อนขาแข็งแกร่งเธอรู้ดีเพราะเคยสัมผัสมันมาแล้ว ระยะเวลาสามเดือนอารมณ์พิศวาสเหล่านี้ เธอคงทำได้แค่เพียงตอบรับมันเท่านั้น
“จะรีบไปไหน”ลุกนั่งแล้วถาม ไอรินทร์หันมองกระอักกระอ่วนเขาไม่อายบ้างหรือไง
“จะไปทำงาน!”
“ไม่ต้องทำ ฉันจะให้เงินเธอใช้เอง”ส่งเสียงดุ
“ไม่ต้อง! ฉันไม่ได้มาขายตัว”
“ฉันบอกหรือไงว่าเธอมาขายตัวไอรินทร์ ในเมื่อเธอเป็นผู้หญิงของฉัน ฉันจะให้อดอยากได้ยังไง”อธิบายเพื่อให้อีกคนกระจ่าง แต่เหมือนสีหน้าไม่พอใจจะเด่นชัด
“ฉันไม่ได้มาเป็นผู้หญิงของคุณด้วยความเต็มใจ!”
ขบกรามไม่สบอารมณ์ขนาดเพิ่งนอนกับเขายังเถียงคำไม่ตกฝากแบบนี้ หรืออยากเห็นดีกัน จะพังร้านอาหารไทยนั้นให้ยับเขายังทำได้เลย
“จะเถียงฉันแบบนี้ใช่ไหม หรืออยากให้ฉันจัดการ
