“นิวเหนื่อยใจกับจักรจัง” นินิวเอ่ย
“555555ต้องเหนื่อยไปอีกนานที่รัก”
อาณาจักรเอ่ยก่อนเดินมาหอมแก้มนินิวแล้วอุ้มลูกไว้เอง พรางจูงมือนินิวเดินออกจากห้องพักฟื้นมาในขณะที่อุ้มนินิวที่ยังหลับพาดบ่า
บ้านเจ้านาย-หมอสโนว์
สุดท้ายอาณาจักรก็ต้องพานินิวกับนานี่เข้ามาที่บ้านเมื่อทุกคนรู้ว่าทั้งคู่กลับมาแล้ว
“หลานปู่อยู่ไหน ขอปู่อุ้มหน่อยเร็ว” เจ้านายผู้เป็นพ่อของชายหนุ่มเอ่ยขึ้น เมื่อเดินออกมารับหลานที่หน้าบ้าน
“สวัสดีค่ะคุณปู่คุณย่าก่อนครับนานี่”
อาณาจักรเอ่ย แต่น่านี่ดูจะยังไม่ค่อยคุ้นกับคนอื่นสักเท่าไหร่ เธอยังคงกอดคออาณาจักรไว้แน่นแล้วไม่กล้ามองหน้าใครนอกจากเขาและนินิวเท่านั้น
“ไม่ต้องกลัวครับ ทุกคนที่นี่รักหนู” อาณาจักรเอ่ย
“สวัสดีค่ะคุณปู่ สวัสดีค่ะคุณย่า หนูชื่อนานี่ค่ะ อายุ 4ขวบ”
เด็กน้อยเอ่ยสวัสดีและแนะนำตัวเองอย่างน่ารักน่าชัง
“ไอ้จักร ขออุ้มยัยหนูหน่อย” เจ้านายเอ่ย
“ลูกผมกลัวพ่อ
