เช่นเดียวกับรอยยิ้มกระจ่างใสที่ปรากฏชัดยิ่งขึ้นจนเปื้อนไปทั้งหน้าและดวงตาของหญิงสาว ความจริงแค่ได้ยินไม่ว่าจากปากของใคร เธอก็ดีใจจะแย่อยู่แล้ว จะไม่ดีหน่อยก็คำพูดท้ายประโยคของเขาที่ต่อยิ้มๆ กลับมา ทำเอาคนถูกกล่าวหาแอบย่นจมูกใส่เสี้ยวหน้าคมของคนว่าโดยไม่รู้ตัว
“แค่อย่าวางยาก็พอนะคะ”
ก็ใครมันจะคิดพิเรนทร์ไปทำแบบนั้นกันเล่า
หลังจากนั้นเธอก็พยายามสงบเสงี่ยมถามคำตอบคำ ด้วยเกรงว่าคนขี้แกล้งจะหาเรื่องมาแกล้งเธอได้อีกระลอก จนล้อรถจอดสนิทลงตรงหน้าคอนโดที่พัก ณัฐรดายกมือไหว้พร้อมกล่าวขอบคุณที่เขาอุตส่าห์รักษาหมา พาหมาไปหาหมอ แล้วยังใจดีพาเธอมาส่ง
ภาคินัยลอบสังเกตท่าทางของคนตัวเล็กที่แอบเหลือบมองมาแต่เอาเข้าจริงกลับไม่กล้ามองกันชัดๆ ด้วยรอยยิ้มเอ็นดู การได้แกล้งเธอเล่นเล็กๆ น้อยๆ ทำให้ความเครียดสะสมและความเหนื่อยจากงานที่ทำมาทั้งวันของเขาจางหาย ชายหนุ่มพยักหน้ารับคำขอบคุณ ยกมือขึ้นรับไหว้ ทว่าควา
