[ ชาลี :: PART]
ผมค่อยๆลืมตาตารู้สึกหนักอึ้งมากตอนนี้แถมผมยังรู้สึกปวดร้าวแล้วก็หัวหนักๆอีกด้วย ผมค่อยๆหันไปมองพี่ฟ่างที่นอนหลับพริ้มอยู่ ใบหน้าที่ตอนหลับดูไม่มีพิษมีภัยแต่ยามตื่นใครจะรู้ว่าเขาคืออสูรร้าย
ผมไม่รู้หรอกว่าเขาคือใครกันแน่และทำกับผมแบบนี้ทำไม แล้วมันไปเกี่ยวอะไรกับพี่สาวของเขากันแน่.. ครั้งนึงผมเคยประสบอุบัติเหตุป๊าม๊าและพี่ชายเสียชีวิตคาที่มีผมเท่านั้นที่รอดมาได้แต่ก็เหมือนตายทั้งเป็นอยู่ดี คุณหมอบอกว่าความทรงจำบางส่วนผมจะหายไปแล้วก็ไม่รู้จะเรียกกลับคืนมาได้เมื่อไหร่ด้วย ผมพยายามนึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออกว่าเราเคยรู้จักกัน
แต่ทุกสัมผัสของเขา ทุกคำพูดที่คุ้นหูมันเหมือนว่าเราเคยเจอกัน..มาก่อน
"จ้องกูทำไม"
"เอ่อ..ชาลีเปล่าจ้องนะฮะ.."ผมหลุบตาลงทันทีระบมไปหมดทั้งช่วงล่างแล้วก็หัวเลยเนี่ย
ผมรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะไม่สบาย..
"จะกินอะไร.."
"อะไรนะฮะ"ผมมุ่นคิ้วขึ้นน้อยๆเพราะจับใจความที่เขาพูดไม่ได้
"กูถามว่าจะแดกอะไร"
"อะไรก็ได้ฮะ..ชาลีกินได้หมด.."
ผมหลับตาเม้มริมฝีปากแน่นหวัดทำพิษกับผมอีกจนได้ เจ็บป่วยทีไรเหมือนคนจะตายเลย... เมื่อคืนผมไม่ได้ตั้งใจจะมาเห็นภาพพี่ฟ่างกำลังจะ..ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาจะเข้ามาทำอะไรแบบนี้
ภาพยังติดตาผมอยู่เลย ><
ผมสังเกตุพี่ฟ่างที่มีท่าทีนิ่งเฉยและไม่สะทกสะท้านกับเสียงครางระงมของเธอเลยแม้แต่น้อย มือไม้พี่ฟ่างวางขนาบลงไปพอดีกับจุดอ่อนไหวของผู้หญิงพอดีผู้หญิงคนนั้นบิดกายไปมาแต่ตัดภาพมาที่พี่ฟ่างเขายังคงนิ่งและลงมือสักไปอย่างะลเมียดละไม
เขาเป็นราชาหิมะหรือเปล่าเนี่ย..
"สะ..เสียวจังเลยค่ะฟ่างขา..อ๊าา.."
ผมยังคงเอามืออุดหูไม่ห่างพี่ฟ่างเขาเองก็ไม่ได้พูดจาอะไรออกมาสักคำกลับกันเขานิ่งสายตาคมกริบของเขาก็นิ่งเหมือนกัน ผมอยากรู้มากกว่าว่าตอนนี้เขาคิดอะไรอยู่
หรือปกติมีลูกค้ามาสักอย่างงี้อยู่แล้วเขาเลยเฉยๆ..
"เสร็จแล้ว ถ้าอักเสบหรือยังไงก็โทรมา"
"โทษทีนะครีมทำเบาะเปียกหมเลย.."
"ไม่เป็นไร"
"วันนี้ไม่ลงเข็มอื่นเหรอ"
ขะ..เข็มอื่น O_o
"ไม่มีอารมณ์เอาว่ะไว้วันหลัง"เขาตอบกลับหน้าตาเฉย
"ไม่เป็นไรไว้เจอกันคืนนี้ที่เซ็กซี่คลับ"
จุ๊บ!
ผมอ้าปากค้างจนคางจะยานลงไปแตะพื้นผู้หญิงที่ชื่อครีมก็ลักขโมยจูบเขาไปซะแล้ว คงเป็นบริหารหลังการสักหรือเปล่า ?...
"ส่วนมึงมานี่"
"พี่ฟ่าง!จะทำอะไรฮะ ชาลีไม่เอานะชาลีกลัวเข็ม"
"เป็นเหี้ยอะไร"
"เอ่อ.."
"นั่งลง"
ผมนั่งลงตรงเก้าอี้ที่ผู้หญิงคนเมื่อกี้นั่งพี่ฟ่างหันไปหยิบอุปกรณ์สักก่อนจะหันมาทางผมสายตาเจ้าเล่ห์ผมว่านั่นไม่น่าจะใช่สัญญาณที่ดีเท่าไหร่นัก
"พะ..พี่ฟ่าง.."
"เป็นเมียกูก็ต้องทำสัญลักษณ์ของๆกูปะวะ"
"แต่ชาลีกลัวเข็ม.."
"เงียบปากแล้วกัดนี่ไป!"
เขาไม่สนคำพูดของผมเลยแม้แต่น้อยเดียวกลับยัดผ้าสีขาวเข้ามาในปากผม เสื้อยืดของผมถูกถอดออกไปอย่างง่ายดายผมได้แต่กัดแน่นเพราะรู้ว่ายังไงเขาก็ไม่ยอมแน่
"อื้อ!!!"ผมร้องในลำคอสุดเสียงเข็มแหลมๆแทงลงมาที่เนื้อของผมเข็มแล้วเข็มเ่ล่า ผมเงยหน้าเหยเกและหอบหายใจถี่รัว มันเจ็บมากจริงๆ!
ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปกี่นาทีแล้วตอนนี้รู้แค่ว่าเหงื่อผมออกเยอะมากและใจก็เต้นแรงมากๆด้วยเช่นกัน จนพี่ฟ่างวางเข็มนั่นลงแล้วซับเลือดให้
"หึ"
"You're mine...Fa..FANG.."
ผมเบิกตาโพลงด้วยความตกใจเมื่อก้มมองหน้าอกด้านซ้ายของตัวเองก็พบว่าถูกสักด้วยคำที่แปลว่า 'มึงเป็นของกู' และเขาก็ยังสักชื่อเขากำกับไว้ด้านล่างว่า 'ฟ่าง' อีกต่างหาก
"เวลามึงมองตัวเองในกระจกจะได้เจ็บปวดและนึกถึงกู"