EPISODE 9 :: ความทรงจำที่หายไป

1691 คำ

​ ​ [ ฟ่าง :: PART ] ​ ผมแทบจะอยู่ไม่เป็นสุขในใจร้อนรุมไปหมด ชาลีหายเข้าไปในห้องไอซียูนานมากแล้วตอนนี้ อย่าให้ผมรู้ว่าใครเป็นคนขับรถชน ผมเอามันตาย! กว่าไอ้แทนจะเอารถมารับเล่นนานไปหลายสิบนาที ถ้าไม่ติดว่าเเม้งเป็นเพื่อนจะอัดให้มัวแต่ทำห่าอะไรอยู่ของมันก็ไม่รู้ เวลานี้ผมได้แต่ภาวนาให้คนด้านในฟื้นขึ้นมาก็แค่นั้น... "แทนกูฝากมึงเช็คกล้องแถวนั้นทีว่าใครเป็นคนชน"ผมขบฟันกรอดๆ ตอนที่เห็นสภาพชาลีผมแทบจะทำอะไรไม่ถูกเลยด้วยซ้ำมือไม้ผมสั่นไปหมด ทั้งชีวิตที่ผมเกิดมาจะมีสักครั้งบางมั๊ยที่คนที่ผมรักหรือคนที่อยู่ใกล้ผมจะไม่ประสบอะไรแบบนี้... หรือผมมันตัวซวยอย่างที่คนอื่นบอก.. "เออเดี๋ยวกูเช็คให้..แค่แปปเดียว" "แล้วไอ้เปอร์ล่ะ.." "รอขึ้นสเตจมั้ง..เดี๋ยวกูมา" "เออ" ผมเดินวนไปวนมาหน้าห้องไอซียูแทบจะนั่งไม่ติดเก้าอี้ เลือดของชาลียังติดมือผมอยู่เลย.. ถ้าเกิดมันเป็นอะไรขึ้นมาผมจะทำยังไงวะเนี่ย!

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม