7 Days : EP 9 พี่วิน...ที่แปลว่าชัยชนะอ่ะ...

1352 คำ
Episode 9 พี่วิน...ที่แปลว่าชัยชนะอ่ะ... ปังงงง!!! จู่ๆเสียงเปิดประตูห้องก็เอ่ยดังขึ้นมาทำให้ฉันถึงกับสะดุ้งโหยงด้วยความตกใจ... แต่ที่น่าช็อกมากกว่าก็คือคนที่เปิดประตูเข้ามาเนี่ยแหละ!!! "ไอ้เชี่ยติว ไหนมึงบอกว่าจะหาสาวมาให้กูคืนนี้แล้วมึง... เชี่ย!!! พวกมึงทำอะไรกันเนี่ย" เสียงุท้มเข้มของพี่วินเอ่ยขึ้นดัง ใบหน้าของเขาดูตกใจน่าดูที่เห็นว่าพี่ติวกับฉันกะ....กำลังมีอะไรกัน แต่ฉันนี่นะสิ สุดจะเขินอายสุดๆ โดนเห็นสภาพที่เปลือยเปล่าจากชายแปลกหน้าซะได้! "อยะ...อย่ามองนะ" ฉันเอ่ยเสียงแผ่วก่อนจะรีบหยิบผ้าห่มที่เตียงมาคุมตัวเองทันทีเมื่อเห็นว่าแววตาคมเข้มสุดแสนจะเยือกเย็นของพี่วินจ้องมองฉันเขม็งจนน่ากลัว... พี่วิน... เขาเป็นพี่ชายของฉัน และมีสายเลือดเดียวกับพี่ติว ก็เป็นพี่น้องกันนั่นแหละ แต่สิ่งที่ทำให้ฉันรู้สึกกลัวผู้ชายคนนี้มากๆก็เพราะแววตาของเขามันเลือดเย็นสุดๆ เหมือนมองว่าฉันมันเป็นขยะ "มึงเข้ามาได้จังหวะแย่สุดตีน" พี่ติวเอ่ยขึ้นอย่างเซ็งๆก่อนจะรูดซิบกางเกงขึ้นและมองพี่วินด้วยอารมณ์โกรธเล็กน้อย "กูจะรู้ไหมละว่ามึงกำลังทำเรื่องแบบนี้อยู่ แถมไม่ล็อคประตูอีกต่างหาก" พี่วินเอ่ยก่อนจะเดินเข้ามาหาฉันที่หลบอยู่ในผ้าห่ม "มะ...มองอะไร" ฉันเอ่ยเสียงสั่น "โดนพวกพี่ฉันทำอะไรไปบ้างแล้วละ" พี่วินเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็น ใบหน้าของเขาเรียบเชียบเหมือนไม่รู้สึกรู้สาอะไร "เหอะ... ยังคิดจะมาถามเรื่องแบบนี้อีกเหรอ" ฉันจิ๊ปากเล็กน้อยอย่างอารมณ์เสีย ผู้ชายบ้านนี้มันยังไง เหมือนเลวกันหมดทุกคนเลย ไม่ว่ายังไงฉันก็ต้องหาหนทางหนีออกไปจากบ้านหลังนี้ให้ได้แล้ว ไม่อยากจะอยู่ร่วมโลกกับพี่น้องจอมหื่นแบบนี้หรอก คอยดูสิ... พรุ่งนี้ฉันจะไปฟ้องแม่ว่าโดนทำอะไรมามั่ง!!! "ดูไปดูมาเธอก็น่ารักดีนะ แต่ไม่ใช่เสปคฉัน" เสียงทุ้มเข้มของพี่วินเอ่ยบอก นิ้วเรียวยาวของเขาจับปลายคางของฉันพร้อมกับบีบอย่างแรงจนทำให้ฉันรู้สึกเจ็บ "โอ๊ย ปล่อย!" ฉันเอ่ยขึ้นก่อนจะรีบปัดมือเขาทันที และฉันก็เห็นว่าหมอนั่นแสยะยิ้มเล็กน้อยเหมือนกำลังพอใจอะไรบางอย่าง "อย่ายุ่งกับของของกู" เสียงทุ้มเข้มของพี่ติวเอ่ยขึ้นแทรก "ของมึงเหรอ? ไหนตกลงกันว่ายัยนี่เป็นของทุกคนวะ" "ก็แค่ตอนนี้นั่นแหละที่ยัยนี่เป็นของกูอยู่" พี่ติวค่อยๆเดินเข้ามาหาฉันก่อนจะคร่อมฉันอีกครั้งทำให้ฉันขยับตัวไปไหนไม่ได้ "ออกไปนะ!" ฉันเอ่ยเสียงแข็งพลางพยายามใช้แรงทั้งหมดที่มีผลักพี่ติวออกไป แต่มันก็ไม่ได้ผล ตัวของเขาหนักเกินที่ฉันจะผลักออกไปได้ ทำไมผู้หญิงจะต้องเกิดมาแรงน้อยแบบนี้ด้วยนะ "ขอร่วมวงด้วยไม่ได้เหรอ?" เสียงพี่วินเอ่ยดังขึ้น ทำให้ฉันหันไปมองพี่เขาทันควันด้วยความตกใจ ขอร่วมวงด้วยนี่มันหมายความว่าไง? "หึ ทำไมจะไม่ได้ละ" "ถือว่ามึงพูดแล้วนะ" "กูบอกแล้วไงว่าให้เรียกกูว่าพี่" พี่ติวเอ่ยเสียงต่ำก่อนจะดึงผ้าห่มออกจากตัวฉัน และเขาก็รีบคร่อมฉันเอาไว้ทันที "อายุห่างกันแค่2ปีเอง ไม่เห็นจะต้องเรียกพี่เลย" "หึ เป็นน้องชายที่น่าเบื่อจริงๆ" "ปละ..ปล่อยนะพี่ติว พี่วินจะทำอะไร!!!" ฉันตาเบิกกว้างด้วยความตกใจเมื่อจู่ๆพี่วินก็ปลดซิบกางเกงลง พี่ติวเองก็เหมือนกัน ตอนนี้พวกเขากำลังปลดซิบกางเกงลงและค่อยๆจับแท่งร้อนออกมา "อมให้หน่อยดิ" พี่วินเอ่ยเสียงเรียบนิ่ง แววตาของเขาดูจริงจังจนน่ากลัว แต่ยังไม่ทันที่ฉันจะปฏิเสธ จู่ๆพี่วินก็จับแท่งร้อนของตัวเองมายัดปากฉันอย่างฝืนจิตใจ ทำให้ฉันถึงกับน้ำตาคลอ ตั้งแต่เกิดมาฉันยังไม่เคยทำอะไรแบบนี้กับใครเลยนะ.... ถะ...แถมรสชาติมันก็แย่มากๆด้วย! มันเค็มๆเฝื่อนๆอย่างบอกไม่ถูก รู้สึกขยะแขยงเป็นที่สุดเลย "อะ...อื้อออ" ฉันครางในลำคอเบาๆเมื่อจู่ๆพี่วินก็ยัดแท่งร้อนเข้ามาในปากจนมิดด้าม และฉันรู้สึกแน่นคอจนอยากจะสำลักออกมา แต่พี่วินก็ใช้มือหนากดหัวฉันเอาไว้ ทรมาณชะมัด... "ใช้มือด้วยดิ มือยังว่างนะ" พี่ติวเอ่ยก่อนจะจับมือของฉันให้ไปกำแท่งร้อนของเขาที่ตั้งชัน พี่ติวบังคับให้ฉันใช้มือรูดขึ้นรูดลงอย่างฝืนใจ และฉันก็เผลอทำตามไปอย่างช่วยไม่ได้ ตอนนี้ฉันไม่มีหนทางหนีแล้วจริงๆ จะทำยังไงดี... จะทำยังไงให้ตัวเองออกไปจากเหตุการณ์แบบนี้ รู้สึกกลัวจนเผลอร้องไห้ออกมาซะแล้ว "ซี๊ดดดด เสียวชะมัด ปากเธอแม่งนุ่มชิบหาย" พี่วิเนอ่ยขึ้นเสียงเเผ่วพลางซี๊ดปากด้วยความเสียว ตอนนี้ฉันไม่สามารถขัดขืนพี่วินได้เพราะเขาใช้มือจับท้ายทอยของฉันเอาไว้ให้อมเข้าอมออกแท่งร้อนของเขา "มือเธอก็นุ่มชะมัด ใกล้จะเเตกละ" พี่ติวเอ่ย ก่อนจะใช้มือขย้ำหน้าอกของฉันจนมันรู้สึกเจ็บ ไม่อยากจะคิดเลยว่าต่อจากนี้จะเกิดอะไรขึ้น... "ฉันจะแตกแล้ว ซี๊ดดดดดด" "อะ...อื้อ!!!" ฉันถึงกับเบิกตากว้างด้วยความตกใจเมื่อจู่ๆน้ำสีขาวขุ่นรสชาติขมและเฝื่อนของพี่วินกำลังเข้ามาในปากของฉันจนทำให้ฉันเผลอสำลักออกมา "กินเข้าไปให้หมด!" พี่วินเอ่ยเสียงเข้ม ใบหน้าของเขาดุร้ายมากๆทำให้ฉันต้องฝืนกินน้ำของเขาไปให้หมด "แตกแล้ววะ โทษที" "!!!!?" ยังไม่ทันที่ฉันจะกลืนน้ำพี่วินเข้าไปหมด จู่ๆน้ำสีขาวขุ่นของพี่ติวก็เลอะเต็มใบหน้าและตัวของฉัน... "หึ เลอะหมดไปเลย เซ็กซี่ชะมัด" พี่ติวกระตุกยิ้มที่มุมปากก่อนจะใช้สายตาคมเข้มจ้องมองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า "อยะ...อย่าทำอะไรหนูเลยนะ" ฉันเอ่ยเสียงแผ่วเมื่อจู่ๆพี่ติวก็จับฉันอ้าขาออก และเขาก็เอาแท่งร้อนที่เลอะน้ำกามของตัวเองมาถูไถตรงช่องทางของฉัน "ไหนตอนแรกยังทำเป็นปากดีไม่กลัวอยู่เลย" "ขอร้องละค่ะ... หนูกลัวแล้ว ไม่เอาแบบนี้" "คิดว่าพวกฉันจะปล่อยเธอไปง่ายๆเหรอ" พี่วินเอ่ยขึ้นพลางแสยะยิ้มเล็กน้อยก่อนจะใช้มือหนาบีบแก้มของฉันจนรู้สึกเจ็บ "หึ เธอเป็นฝ่ายเข้ามาหาพวกเราก่อนเอง ช่วยไม่ได้" พี่ติวยักไหล่เล็กน้อย "ฉันไม่ได้เข้าหาพวกนายก่อน... ฮึก อย่าทำแบบนี้กับฉันเลยนะ ถ้าพวกนายอยากให้ฉันออกไปจากบ้านหลังนี้ ฉันไปก็ได้ ฮึก" "มันสายไปแล้วละน้องสาว" เสียงทุ้มเข้มของพี่ติวกระซิบข้างหูฉันเล็กน้อยก่อนจะค่อยๆใช้มือหนาจับแท่งร้อนของตัวเองและพยายามจะสอดใส่เข้ามาในตัวฉัน นี่ฉันจะต้องเสียซิงให้กับคนแบบนี้จริงๆเหรอ? ไม่เอานะ... ทั้งๆที่ฉันคิดว่าจะเก็บไว้ให้กับคนที่ตัวเองรักแท้ๆ ฮือๆ ทำไมชีวิตของฉันจะต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ด้วยเนี่ย! ​
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม