7 Days : EP 8 พี่ติว...ที่แปลว่าเทพเจ้าอ่ะ!?
1286 คำ
Episode 8
พี่ติว...ที่แปลว่าเทพเจ้าอ่ะ!?
"พี่กล้าทำเรื่องแบบนี้ ไม่อายฟ้าอายดินมั่งรึไง" เสียงทุ้มเข้มของผู้ชายคนหนึ่งที่ฉันสุดแสนจะคุ้นเคยเอ่ยดังขึ้นพลางจับแขนของพี่มินเอาไว้ทันก่อนที่เขาจะกระชากเสื้อผ้าของฉันทิ้ง
เกือบไป... ชุดนอนสุดที่รักของฉันเกือบจะโดนทำลายไปเสียแล้ว!!!
"อย่ามาขวางนะไอ้ติว" พี่มินเอ่ยขึ้นพลางมองน้องชายสายเลือดเดียวกันของตัวเองอย่างไม่อารมณ์
ตอนนี้หัวใจของฉันเต้นไม่เป็นส่ำ... ชั่วครู่นี้ฉันเกือบโดนพี่มินทำมิดีมิร้ายเสียแล้ว แถมยังโดนถกกางเกงออกด้วย ดีที่ว่าตอนนี้ใส่มันเหมือนเดิมได้แล้ว ไม่งั้นละก็... ได้อายใครต่อใครแถวนี้แน่ๆ!
อีกทั้งตอนนี้พี่ติวยังเข้ามาขวางอีกต่างหาก เรียกว่าโชคช่วยได้ไหม? แต่พี่ติวก็เป็นคนอันตรายไม่ต่างกับพี่น้องของเขาเลย...
"ทำไมผมจะขวางไม่ได้ รู้ป่ะชื่อฉันแปลว่าไร" เสียงทุ้มเข้มของพี่ติวเอ่ยขึ้นอย่างยียวนกวนประสาทพี่ชายตัวเอง
"เทพเจ้า"
"เหอะ ก็รู้นี่หว่า"
"เออ แล้วไง เลิกมาขวางกูสักที อยากเอายัยนี่เต็มทนละ" พี่มินถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะเหลือบมองฉันด้วยแววตาที่น่ากลัวหลังจากที่ฉันวิ่งไปหลบหลังพี่ติว
ถึงแม้พี่ติวจะไม่ใช่พี่ติวคนเดิมที่ฉันรู้จัก แต่ฉันรู้สึกว่าพี่เขาเป็นคนที่พึ่งพาได้มากที่สุด ลึกๆแล้วพี่เขาก็ไม่น่าจะใช่สัตว์ร้ายเหมือนคนอื่นๆ...ละมั้ง
"ผมไม่ให้ เพราะยัยนี่เป็นของผม!" พี่ติวเอ่ยเสียงแข็งก่อนจะดึงตัวฉันไปกอดแน่น อ้อมกอดของเขาทำให้ฮันถึงกับหน้าร้อนผ่านและใจเต้นรัว เป็นครั้งแรกที่ฉันได้สัมผัสเนื้อตัวกับพี่ติวใกล้ชิดขนาดนี้ ถึงแม้ว่าสถานะการณ์ต่างๆจะคับขันมากก็ตาม!
"เห้ย! หยุดนะไอ้เชี่ยติว มึงจะมายุ่งของๆกูไม่ได้!" พี่มินเอ่ยขึ้นอย่างเหลืออดก่อนจะเดินเข้ามาเพื่อดึงตัวฉันไปด้วยความโมโห
"ยัยนี่เป็นของผมตั้งแต่แรกแล้ว" พี่ติวเอ่ยพลางแลบลิ้นปลิ้นตาให้กับพี่ชายของตัวเองก่อนจะอุ้มฉันพาดบ่าและวิ่งหนีไปอย่างสุดกำลัง
โอ๊ยยยย! ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าชีวิตที่สุดแสนจะสงบสุขของฉันมันได้กลายเป็นชีวิตที่โคตรจะวุ่นวายซะได้
ฮือๆ ฉันควรจะเอาเรื่องที่เกิดขึ้นไปฟ้องแม่ดีไหม แม่จะได้ไม่ต้องแต่งงานกับคุณเอกรินทร์ แล้วฉันก็จะได้ไม่ต้องพบเจอกับพี่น้องสุดร้ายกาจของบ้านนี้!?
"พี่ติวจะพาหนูไปไหน!" ฉันตาเบิกโพลงด้วยความตกใจเมื่อจู่ๆพี่ติวก็เอาตัวฉันเข้ามาใส่ในรถหรูของเขาอย่างงงๆ แถมพี่เขาทำท่าเหมือนจะขับออกไปไหนสักที่อีกต่างหาก...
"หึ ฉันช่วยชีวิตเธอเอาไว้ ไม่คิดจะขอบคุณมั่งเหรอ?" พี่ติวมองฉันแว๊บหนึ่งก่อนจะกระตุกยิ้มที่มุมปาก รอยยิ้มที่พี่เขายิ้มมันไม่อ่อนโยนเหมือนกับเมื่อก่อนแล้ว
"ก็กะจะขอบคุณอยู่ละค่ะ... แต่พี่คงจะคิดทำอะไรหนูเหมือนกับพี่คนอื่นๆใช่ไหม?" ฉันเอ่ยขึ้นมาอย่างระแวงพลางเหลือบมองพี่ติวที่ขับรถออกมาจากบ้าน แถมพี่มินยังตะโกนด่าไล่หลังอีกต่างหาก
"เหอะ อย่าหลงตัวเองไปหน่อยเลย ฉันไม่นิยมเด็กแบบเธอหรอกนะ แถมหน้าอกก็เล็กอีกต่างหาก"
"เล็ก!? นี่เรียกว่าเล็กเหรอค่ะ" ฉันทำหน้าบูดขึ้นมาทันทีเมื่อได้ยินแบบนี้... ฉันว่าหน้าอกของฉันมันใหญ่กว่าใครหลายๆคนอีกนะ
"หึ... ฉันไม่สนใจเธอสักเท่าไหร่หรอก แต่ใช้เป็นของเล่นฆ่าเวลา มันก็น่าสนใจอยู่" พี่ติวเอ่ยพลางหัวเราะคิกคักเบาๆ
คำพูดของคนคนนี้มันน่าขนลุกชะมัด... ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ที่เคยเจอกันเขาไม่ใช่คนแบบนี้แท้ๆ แถมเขายังเหมือนเป็นคนที่เข้าใจฉันมากที่สุดอีกต่างหาก
"แล้วพี่จะพาหนูไปไหนกันแน่?" ฉันเอ่ยขึ้นด้วยความสงสัย เมื่อมองออกไปข้างนอกก็พบว่าระยะทางมันไกลจากบ้านราคาหลายพันล้านมากๆ
"เดี๋ยวก็รู้เอง"
"กรี๊ดดดด! นี่พี่คิดจะทำอะไรเนี่ย ออกไปจากตัวหนูนะ!!!" ฉันตาเบิกโพลงด้วยความตกใจทำอะไรไม่ถูก พี่ติวพาฉันมาที่ผับของเขา แถมยังลากฉันเข้าห้องส่วนตัวของเขาที่ผับนี้อีกต่างหาก และฉันก็กำลังนอนอยู่บนเตียงของเขาใต้ร่างของเขาอย่างขัดขืนไม่ได้
บรรยากาศและสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนี้มันน่ากลัวกว่าสิ่งที่เกิดขึ้นที่บ้านก่อนหน้านี้อีกต่างหาก!!!
"ก็ทำแบบนี้ไง..."
"อะ...อื้ออออ" ฉันร้องครางออกมาทันทีเมื่อพี่ติวประกบจูบของฉันด้วยความร้อนแรง ลิ้นร้อนของเขาสอดแทรกเข้ามาในโพรงปากของฉันอย่างควานหาความหวาน พร้อมกับขบกัดลิ้นของฉันจนมันรู้สึกเจ็บ
สัมผัสแบบนี้... ดุดันและน่ากลัวจริงๆ
ฉันต้านทานสัตว์ร้ายอย่างพี่เขาเอาไว้ไม่ได้จริงๆเหรอ... ใครก็ได้ช่วยฉันด้วย...
"ลิ้นเธอนุ่มชะมัด" พี่ติวเลียริมฝีปากตัวเองเล็กน้อยก่อนจะค่อยๆถอดเสื้อผ้าของฉันออกทีละชิ้น จนตอนนี้ฉันเหลือแต่ชุดชั้นในตัวบางต่อหน้าพี่เขา
"มะ...ไม่เอานะ อย่าจับ" ฉันร้องห้าม แต่พี่ติวไม่ฟัง เขาใช้มือหนาขย้ำหน้าอกของฉันแรงขึ้นเรื่อยๆจนมันเป็นรอยมือ
"ตัวเธอแม่งนุ่มนิ่มกว่าที่คิดแหะ..."
"มะ...ไม่เอา อย่านะ" ฉันพยายามดิ้นหนี แต่มันก็ไม่เป็นผล พี่ติวพยายามปลดตะขอชุดชั้นในของฉันออก และมันก็สำเร็จ...
"ขาวชะมัด"
"อยะ...อย่ามองนะ" ฉันบอกออกมาก่อนจะพยายามใช้มือปิดเอาไว้ แต่พี่เขากลับดึงมือของฉันออกไปอย่างหน้าตาเฉย
"สวยจะตาย จะอายทำไม"
"จะไม่ให้อายได้ไง ฉันกำลังโป๊อยู่นะ!"
"หึ ก็นั่นแหละที่สวย" พี่ติวกระตุกยิ้มที่มุมปากก่อนจะใช้มือหนาล้วงเข้ามาในแพนตี้ตัวบางของฉันทำให้ฉันตกใจมากกว่าเดิม
"อยะ...อย่า" ฉันร้องห้ามเสียงแผ่วเมื่อรู้สึกว่านิ้วเรียวยาวของพี่เขาค่อยๆสอดใส่เข้ามาในช่องทางของฉัน มันลึกขึ้นมาเรื่อยๆจนทำให้ฉันถึงกับต้องหุบขา
"คับชะมัด เธอยังซิงอยู่ใช่ป่าวว่ะ" สายตาคมเข้มของพี่ติวจ้องมองฉันอย่างต้องการคำตอบ
"มะ...ไม่ซิงแล้ว!"
"หึ งั้นต้องพิสูจน์หน่อยละ"
"นะ...นายจะทำอะไร ไม่นะ!!!" ฉันร้องออกมาด้วยความตกใจเมื่อจู่ๆพี่ติวก็ถอดนิ้วร้อนออกและก็ดึงแพนตี้ตัวบางของฉันออกไปด้วย แถมพี่เขายังปลดซิบกางเกงของตัวเองอีก
ทำให้ฉันเห็นน้องชายของพี่เขาที่กำลังตั้งชูชนน่ากลัวซะได้...
อยะ...อย่าบอกนะว่าฉันต้องโดนแท่งลำนั่นใส่เข้ามาในตัว! แค่เห็นก็รู้สึกเจ็บแสบแล้ว...
"จะได้รู้สักทีว่าเธอซิงจริงหรือซิงหลอก"
- ผู้เขียน
