“ท่ามกลางวันที่หิมะตกโปรยปรายลงมาอย่างหนัก มีเด็กน้อยคนหนึ่งลืมตาขึ้นมาบนโลกใบนี้ คิลเลียนลูกรัก ถึงแม้ว่าพ่อจะทำหน้าที่พ่อของเจ้าได้ไม่ดีสักเท่าไหร่ แต่สำหรับพ่อแล้วเจ้าสำคัญที่สุด..”
ฟาเดลอ่านไปกลืนน้ำลายไปเพราะว่าเธอลอบมองสีหน้าของท่านเคาน์ แต่ทว่าเขายังคงนอนหลับตาฟังเรื่องราวในบันทึกที่เธออ่านให้เขาฟังอย่างไม่แสดงสีหน้าไม่พอใจออกมา
แต่เธอรู้ว่าในใจของเขาในยามนี้คงกำลังเจ็บปวดมากทีเดียว เพราะพ่อของเขาไม่เคยแสดงออกว่ารักเขาเลย อาจจะเพราะต้องแสร้งทำเป็นรักภรรยาหลวง องค์หญิงที่ราชวงศ์ส่งมาให้ด้วยนั่นแหละ พ่อของเขาถึงได้ทำท่าทางไม่สนใจเพื่อที่คิลเลียนจะได้ปลอดภัย
“ข้าคิดว่าวันนี้ควรจะพอเท่านี้ก่อนเพราะว่า..ข้าหิวแล้วค่ะ”
คิลเลียนค่อยๆ ปรือตาขึ้นมา เขายกมือลูบไล้ไปตามแก้มที่ขาวนวลเนียน ก่อนจะลุกขึ้นนั่ง
“อืม ข้าก็คิดว่าอย่างนั้น”
ที่ด้านนอกฝนยังคงตกโปรยปรายลงมาอย่างหนัก นี่คงจะเข้าสู่ฤ
