ลัลนาหน้าแดงจัดแต่ก็ยังแอ่นขึ้นรับแรงสวาทจากคนตัวโตอย่างต่อเนื่อง พร้อมกับตวัดเรียวขารอบเอวสอบของคนตัวโตเอาไว้แน่น ร้องครวญครางเมื่อเขาส่ายวนและอัดกระแทกลงมาในจังหวะที่ดุเดือดบ้าคลั่ง เฟเบียน บราวน์เป็นผู้ชายป่าเถื่อน ทุกอย่างที่ออกมาจากเนื้อตัวของเขาก็คือความบ้าคลั่ง ไม่เว้นแม้แต่เซ็กซ์ที่หล่อนกับเขากำลังร่ายใส่กันอยู่ เฟเบียนชอบความร้อนแรง ดุเดือด เขารุนแรงกับทุกอณูเนื้อของหล่อน
แต่น่าแปลกนักที่หล่อนหาได้เจ็บปวดไม่... มันไม่มีความรู้สึกนั้นเลยยามที่อยู่ใต้ร่างของเขา มันมีแต่ความรู้สึกวูบวาบ หวามไหว เสียวเสียดปานจะขาดใจเท่านั้น
ยกที่ห้าสิ้นสุดลงพร้อมๆ กับเวลาที่รถจอดพอดิบพอดี หญิงสาวถูกคนตัวโตผลักออกห่าง จากนั้นหล่อนก็เห็นเขาเก็บความเป็นชายของตัวเองให้หายเข้าไปในกางเกงขายาว และหันมาจ้องหน้าหล่อน สายตาของเขาไม่มีร่องรอยของความพิศวาสหลงเหลืออยู่อีกแล้ว
“แต่งตัวซะ ฉันอิ่มแล้ว...”
ใบหน้า
